Sukob migranata u Velikoj Kladuši

0

U migrantskom kampu “Miral” u Velikoj Kladuši juče je došlo do masovne tuče.

Kako saznaje Avaz, jedan od migranata je zadobio teške povrede nanesene nožem.

Do dolaska hitne pomoći, policajci su mu pružili prvu pomoć.

Prema saznanjima, sukobile su se dvije veće grupe, a opšti haos spriječilo je interno osiguranje i policija.

– Јednom migrantu se bore za život. Odvezen je u hitnu pomoć u Velikoj Kladuši – rekao je izvor Avaza.

Policija je uhapsila jedno lice ,a u trenutku kada su kolima prišli kapiji, migranti su je srušili.

/Srpskainfo/

Adria tur: Pehar u rukama Dominika Tima

0

Austrijski teniser Dominik Tim šampion je ovogodišnjeg turnira u Beogradu, kojim je započeo Adria tur.

Tim je u borbi za trofej savladao srpskog igrača Filipa Krajinovića, rezultatom 4:3 (7-2), 2:4, 4:2.

Treći igrač planete će po dobrom pamtiti prvi dolazak u Beograd.

Adria tur nastavlja se turnirom u Zadru sljedećeg vikenda.

/RTS/

Sveštenici pozvani na razgovore, tužilaštvo odbacilo prijave

0

Uprava crnogorske policije pozvala je više sveštenika Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori u centre bezbjednosti u Podgorici, Danilovgradu i Budvi, jer je, kako su saopštili, na litijama, koje su juče održane prvi put nakon tri mjeseca, a koje su ranije prijavili, bilo više od 200 građana.

Sveštenici su pozvani da daju izjave na okolnosti javnih okupljanja suprotno mjerama Nacionalnog koordinacionog tijela za zarazne bolesti – navode iz policije.

Prema pisanju crnogorskih medija, policija je podnijela i više krivičnih prijava protiv odgovornih lica zbog skupova na kojima je bilo više od 200 ljudi, ali je tužilaštvo, kako prenose, te prijave obacilo kao neosnovane.

/RTRS/

Upis u srednje škole

0

Danas počinje upis u prve razrede, u svih 89 srednjih škola u Republici Srpskoj.

Predaja dokumentacije organizovana je na isti način kao i prethodnih godina, ali uz stroge epidemiološke mjere.

Resorna ministarka Natalija Trivić podsjetila je da je, krajem prošle godine, urađena kompletna revizija zanimanja, u skladu sa potrebama tržišta rada.

/RTRS/

POČEO PETROVSKI POST

0

Za vjernike Srpske pravoslavne crkve /SPC/ danas je počeo Petrovski post, ustanovljen u slavu svetih apostola Petra i Pavla i ostalih apostola koji su se poslije silaska Svetog Duha postom i molitvom pripremali za hrišćansku propovijed.

Post je poznat i kao Apostolski i Ljetni post, a završava se 12. jula, na Petrovdan, praznik koji je posvećen svetiteljima Petru i Pavlu.

Dužina posta je različita i zavisi od datuma proslave Duhova ili Pedesetnice koji spada u pokretne praznike povezane za Vaskrs.

Najduže može trajati šest nedjelja i najkraće jednu sedmicu i jedan dan. Petrovski post spada u jedan od četiri najvažnija godišnja posta koje SPC propisuje svojim kanonima.

Najduži je Veliki ili Časni post koji se završava praznikom Vaskrsenja, a potom Božićni post koji, takođe, traje više nedjelja i završava se praznikom Hristovog Rođenja.

Osim Petrovskog, u ljetnom periodu se poštuje i Gospojinski post, pred Veliku Gospojinu, praznik Uspenja Presvete Bogorodice. Pravoslavni hrišćani dobrovoljno donose odluku o poštovanju posta, a tim podvigom se postiže očišćenje duše i tijela.

Svrha posta, kako kažu pravila vjere, ne može se postići samo uzdržavanjem od mrsne hrane, već i uzdržavanjem od loših misli, riječi i djela i uz obaveznu molitvu, po uzoru na Spasitelja koji je postio u pustinji i čiji su primjer potom slijedili Bogorodica i apostoli.

Sveti Jovan Lestvičnik, veliki učitelj vjere, zapisao je u svojim poukama da je “post gašenje plamena tjelesne požude, odstranjenje rđavih misli, spas od ogrubjelosti, olakšica sna”.

U narodu vlada uvjerenje da onaj ko može da se uzdrži od prekomjernog jela, ima snage i da se uzdrži od zlih misli i djela.

/Srna/

ODRŽANA SJEDNICA SKUPŠTINE OPŠTINE PRNJAVOR – RASPRAVA O PANDEMIJI U PRVOM PLANU

0

U Sali hotela „Novi Nacional“ danas prije podne počela je redovna,31.sjednica Skupštine opštine Prnjavor. Bilo je to prvo okupljanje odbornika aktuelnog saziva Skupštine, nakon pandemije.

Uvodno izlaganje imao je načelnik opštine i komandant lokalnog Štaba za vanredne situacije, Darko Tomaš, koji je upoznao odbornike o svim važnijim pitanjima koja su bili na dnevnom redu čak 51 sjednice u vrijeme trajanja korona virusa. Na prnjavorskom području zaraženo je 39 lica, dok je pod nadzorom bilo 1.908 stanovnika naše opštine. Od posljedica bolesti umrlo je petoro lica, a prije početka sjednice odbornici su im minutom šutnje, odali poštu.

Sjednici je prisustvovalo 27 odbornika, a pred njima je bilo 28 tačaka dnevnog reda.Do završetka ovog teksta (oko 14,00 časova) odlučivalo se o 14 tačaka,dok će preostala pitanja biti pred odbornicima nakon pauze za ručak.

Zasijedanje je održano u korektnoj atmosferi, a odbornici opozicionog SDS ukazali su na nekoliko pitanja za koja smatraju da su mogla da se riješe na drugačiji način.Misli se tu prije svega o oslobađanju komunalne naknade za 2020.godinu.

(prnjavorlive.info)

Na „Korak“ od visokogorstva, a biće ih „više“ i više (FOTO)

0

Šta napisati za današnju akciju, a nešto ne zaboraviti, kad se toliko toga desilo i šteta bi bilo ispustiti. Treća akcija Omladinske sekcije planinarskog društva ,,Korak više” Prnjavor. Vrijeme je možda za samo mali, mali pogled unazad.

Poslije rada na upoznavanju planinarenja, Ljubića kao prve akcije i prelaza preko ,,kućnog praga” koji se treba prvo uraditi, slijedila je akcija ,,Park iz doba jure” ili vodopadi Skakavac. E ta druga akcija bi izvedena po teškom terenu, klizavom, blatnjavom, mokrom, sa pomalo sparnim vazduhom, te je s te strane možda bila teža. Brzo su učili i usvojena znanja primjenjivali uspješno u praksi.

Gledajući kako se omladinci ponašaju odabra se, pored još altenativnih planina između 1300 i 1800 mnv, da se ide na korak od visokogostva, a to je penjanje vrhova preko 2000 mnv. Vidi se na samom početku da želja postoji, kondicija dolazi brzo, mladost sve može da izgura. Tako pade odluka za Vlašić, malo dalje od ,,drugog leta” omladinskog, a dovoljno blizu da se sve odradi kako treba.

Opet se skupi ta silna mladost i ukupno 49 planinara krenu na akciju. Omladinci Adrijana Janjić i Đorđe Garić su već bili nekoliko puta na toj planini, te im danas pripade zadatak da budu vodiči te povelike grupe, da paze na tempo penjanja, raspored pauza, vrijeme odmora i sve ostalo što vodiči treba da rade na akciji. I tako pod ,,pritiskom“ mase držaše se svo vrijeme mladi vodiči kako treba.

Ukratko odradiše ODLIČAN posao za prvi povjeren im zadatak, a ići će malo i na ,,zaslužen odmor”, da i oni mogu uživati u visinama planinskim i u opuštenom druženju sa vršnjacima svojim. Ovaj put akcija bi podržana od ,,omladinki” iz vrtića ,,Naša radost” i sve nas paziše kao svoju djecu.

Pisati, a ne pomenuti naše male planinarske pjetliće ne bi bilo fer. VELIKI su to PLANINARI, malo paženi od ostalih, ali za braću Filipa ( 11 god.) i Mateja ( 8 god.) Kojića , te Jovana Garića ( 7 god.) ovo današnje planinarenje od oko 16 km bi izgleda tek malo duža šetnja.

Polazna tačka je bila od planinarskog doma na Galici, gdje se i završila akcija na kraju, pa preko planinarskog doma na Devećanina, dalje put vrha Paljenik na 1933mnv, posjeta Paklarskim stijenama i nazad za njih ne bi teško i vidi se da im ,leži” planina.
Kod planinarskog doma ,,Devećani” dočeka nas grupa planinara koja je ranije malo krenula na uspon, bliže im je doći, a po godinama spadaju u planinarske seniore oho ho. Započe se razgovor otprilike sledeće sadržine kad vidješe naše pjetliće da penju planinu i imaju namjeru i popeti je.
– ,, Pozdrav, vedro, odakle ste“?
– ,,Iz Prnjavora dolazimo, PD Korak više” – odgovaramo.
– ,,Ima vas puno, svaka čast, neka mlada ekipa“.
– ,,Ovo je Omadinska sekcija samo”.
Vidi se da im nešto nije baš najjasnije, kao u fazonu: ,,Koliko ima tek odraslih kad je omladine ovoliko“?!
Vidješe i naše razdragane pjetliće i pitaju:
– ,,Jel vi to njih nosite odozdo“?
– ,,Ne zašto bi nosili“?

– ,,Pa ima vas puno pa onako na smjenu“?
– ,,Nema potrebe, znamo da mogu sami gurati uzbrdo, prošli su već neke uspone bez napora, a ne bi ih ni vodili da ne mogu planinariti sami“.
– ,,E kad ovo vidiš, onda planinarenje ima budućnost“, ote se onako iz srca i duše.
Poželiše nam svu sreću ovog svijeta, mahnuše rukom i odoše svojim putem dalje.

Na daljem našem putu, hod pjetlića je otprilike ovakav bio. Gdje Kojići skoče, Jovan poskoči, Gdje neko od njih otrči, drugi dotrči. Gledaš i pomalo se diviš kako idu kao da zemlju ne dodiruju. Čas su na početku kolone, čas na kraju iste. ,,Kondori mali“ naši, planinare kao da ih je Maglić klesao, a Dinara brusila.

Ostalo je izgledalo nekako ovako.
Tog dana 07. juna 2020. godine moralo se malo ranije ustati, da se krene već u 05:00h ujutro. Izlazak sunca, te velike ,,rumene lopte” bi pravi pozdrav za sve učesnike akcije. Brzo se stiglo na polaznu tačku i pored pauze koja se obavezno pravi jer Nešo ,,drajver” pravi je znalac svog posla.
Krenu se u 08:20h na uspon. Sa Galice se vide i dvije prolazne tačke, dom Devećani i sam vrh Paljenik. Pogled gore, na suncem okupane vrhove Vlašića samo dodatno daju ,,vjetra tabanima“ i krenu kolona nošena energijom mladosti i sad već složna, jaka i prilično ,,upenjana”.

Prvih sat vremena je uspon malo teži, savladava se pola ukupne visinske razlike za taj dan, a sve to ide za sat vremena. Vodiči paze da je grupa kompaktna kao treba da bude i kraće pauze prave za sabiranje grupe kao iskusni vodiči. Ne pada im teško, jer dosta je iskustva iza njih, ali vršnjake treba lijepo voditi tako da i pored malo umora to bude još jedan divan dan na planini.

Za nešto više od sata izlazi se na 1716 mnv i planinarski dom Devećani, odakle pogled puca na sve stane i po sunčanom danu vide se planinski vrhovi mnogih planina. Gledaju, odmaraju, pričaju, pogledi sve upijaju i vidi se sreća na njihovim licima. Lijepa je to nagrada i motiv za budući rad. Nazire se tu dobra planinarska ekipa. Lijepo je na Devećanima, a Paljenik čeka dolazak. Nije lijepo baš kasniti u ,,goste“ i malo osvježena ekipa krenu naprijed.

Sad je to prava šetnja po planini koja je u ove proljetne dane puna šarenila i boja koje priroda daje. Jačina boja još više dolazi do izražaja kad je sve obasjano suncem. Lagan vjetar dobro dođe jer temperatura brzo raste, a planinsko sunce o čas posla zarumeni naše mlade planinare. Bar neka lekcija je i to da nije isto gore i dole sunčati se. Ovo planinsko sunce brže ,,prlji”.

Lagano uz par kraćih pauza da se može nagledati ljepote, izlazi se na vrh Paljenik 1933 mnv, samo par koraka od ,,visokogostva“ koji ih dočeka gostoljubivo, miran i tih, pruži im polustano uživanje u pogledu sa njega.

Nisu umorni, bar se ne vidi to, hoće još malo planinskog ugođaja i još nešto da se vidi, a jedno od najboljih mjesta za to su ,,stijene”.

Čavrljaju, idu, druže se , vrh je popet, sad ide ,,šetnja zadovoljstva“. Na stijenama je atraktivno, ali se mora i dobro paziti jer strma strana od par stotina metara nije baš za eksperimentisanje. Škljoca aparat, škljoca telefon, škljoca selfi kako nije do tada. Bi opet lijepo.
Put dalje vodi uz stijene i grebenom sa atraktivnim pogledom na dolinu, odakle se ekipa vraća na dom Devećani, mala pauza za obaviti šta treba, sabrati se i onda niza stranu, koja se ujutro penjala sat vremena sada se savladava za dvadesetak minuta. Još jedan ugođaj čeka na vidikovcu na Galici.

Kad se već tu na kraju puta valja i to vidjeti. Pogled na dolinu ispod je lijep i pitaju: ,,Jel se uvijek ovako nešto lijepo vidi kad se ide, samo drugačije“?
E to se mora malo ,,istraživati”, a hoćemo sigurno. Šaren je ovaj svijet. Tako to bi danas. Nešo upali ,,mašinu“ i ,na vrijeme se krenu nazad. Tokom pauze neko od njih upita: ,,Bi li mogli dva puta sedmično ovako negdje ići“?. S tim su sve rekli, nema dalje.
Bi i ovaj put odlično, istakeše kandidaturu za više vrhove, a zašto im to i ne pružiti uskoro, da na skoro samim počecima planinarenja ne odu na visoke gore. Ko to zna gdje je njihova granica.

Odlična je omladina bila, a sada je vrijeme malog odmora za njih, dok ovi seniori koji ih ,,smaraju i zanovjetaju” ne završe i usavrše neke nove vještine i znanja, ide se opet dalje i jače. Obuke, znanja i vještine nikad dosta, jer na planini je uvijek malo drugačije.

Vedro.

Tekst: Aleksandar Garić
Fotografija: Adrijana Janjić, Jovana Topić, Dejan Krajišnik

Istinska superheroina: Žena koja je bila u svemiru i na dnu mora

0

Bivša NASA astronautkinja postala je prva osoba koja je putovala i u svemir i stigla do najdublje poznate tačke u okeanu.

Doktorka Keti Saliven nedavno je ušla u istoriju zaronivši 35,810 stopa do Čelendžer dipa u Marijanskom rovu.

“Osjećala sam se kao vanzemaljka koja je stigla na nepoznatu planetu i kružila po krajoliku nalik Mjesečevom. Bilo je izuzetno”, kaže za BBC News ova 68-godišnjakinja.

To je čini osmom osobom, a prvom ženom, koja je stigla do ove dubine, oko 11 kilometara ispod površine Pacifičkog okeana.

Doktorka Saliven je provela oko sat i po proučavajući rov u podvodnom plovilu, izgrađenom tako da izdrži ogroman podvodni pritisak. Salivenin kompanjon bio je investitor i istraživač Viktor Veskovo, koji je prije toga postao prva osoba koja je posjetila najdublje tačke u pet okeana.

“Nikad mi nije palo na pamet da bi jednog dana mogla da mi se ukaže ova prilika ili da će mi se Viktor obratiti i pozvati me da pođem s njim”, kaže doktorka Saliven.

Na dnu rovova kao što je Marijanski, voda je ledena, nema svjetla i pritisak je gotovo neizdrživ. A opet, nekako, život tamo istrajava a istraživači tek sad počinju da shvataju kako.

Prvo zaranjanje na dno Marijanskog rova desilo se 1960. godine, a izveli su ga poručnik američke mornarice Don Volš i švajcarski inženjer Žak Pikard, u Triesteu, plovilu znanom kao batiskaf.

Filmski režiser Džejms Kameron potom je sam zaronio pola vijeka kasnije, 2012. godine, u svojoj jarkozelenoj podmornici.

Posljednje zaranjanje bilo je dio ekspedicije zvane Vatreni prsten – pokušaj da se istraže najdublje tačke u Pacifičkom okeanu.

Doktorka Saliven je postala Nasin astronaut 1979. godine, a u istoriju je ušla 1984. godine kao prva Amerikanka koja je hodala u svemiru.

Sakupila je više od 532 sata provedena u svemiru i 2004. godine je primljena u Astronautsku kuću slavnih.

Pridružila se Nacionalnoj okeanskoj i atmosferskoj administraciji (NOAA), na čije je čelo dospjela kasnije.

U telefonskom razgovoru sa BBC-jem, dok je još bila na moru, doktorka Saliven je opisala okean i svemir kao “dve najveličanstvenije fizičke neistražene teritorije koje ostaju pred čovečanstvom.”

Ona je sada postala prva osoba koja je putovala u oba ta prostranstva, pod uslovima koji se veoma razlikuju jedan od drugog.

Međunarodna svemirska stanica (ISS) okružena je vakuumom svemira, dok podmornica Limiting faktor trpi nevjerovatan pritisak od osam tona po kvadratnom inču, što je oko hiljadu puta više od standardnog atmosferskog pritiska na nivou mora.

“Obučena sam i kao naučnica i kao inženjerka, tako da iskustvo boravka unutar tako specijalizovanih vozila – Svemirski šatl u mojim astronautskim danima i Limiting faktor u ovoj ekspediciji – predstavlja beskrajnu fascinaciju za mene”, kaže ona.

“Oni su za mene leteći ćilimi koji nam omogućuju da idem na mjesta na koja ljudi inače ne bi mogli da kroče.”

Prije nego što je postala astronautkinja, doktorka Saliven je završila doktorske studije iz geologije na Univerzitetu Dalhausi i išla na razne okeanografske ekspedicije.

Kad joj se ukazala prilika da istraži dno jednog od svjetskih okeanskih rovova, doktorka Saliven je rado pristala na to.

“Za jednog okeanografa, prilika da iz prve ruke vidite dno jednog od svjetskih okeanskih rovova u kom se dešavaju izuzetno moćni geološki procesi drugačije je nego kad vidite slike ili nečije tuđe podatke”, kaže ona. Rob Makalum, osnivački partner EJOS ekspedicija koje su pomogle da se organizuje logistika ove misije, kaže da je doktorka Saliven “strastvena i profesionalna” poklonica svjetskih okeana.

“Ona ima ogromno iskustvo u korišćenju tehnologije zarad poboljšanja istraživanja. Kao pedagog i poklonica okeana, ona će moći da ukaže na prednosti podvodne nauke u budućnosti”, kaže ona.

Po povratku na njihov matični brod poslije zaranjanja, doktorka Saliven i Viktor Veskovo koordinisali su poziv sa Međunarodnom svemirskom stanicom, koja se nalazi na oko 400 kilometara iznad Zemlje.

“Uradili smo to da bismo povezali pojedince koji su istraživači veličanstvenih neistraženih teritorija i proslavili ono što nam je zajedničko u porivu za istraživanjem i poštovanju prema inženjerskom radu koji omogućuje ove fantastične ekspedicije”, kaže doktorka Saliven.

“Bilo je to za mene kao neka vrsta godišnjice mature, rekla bih.”

Njena i druge slične ekspedicije pokazaće nam ekstreme života na našoj planeti. Za sada, ona se nada da će to ohrabriti više ljudi da nastave da pomeraju granice našeg poznatog svijeta.

“Decenijama sam opisivala sebe kao astronautkinju, naučnicu i istraživačicu. Nastaviću da istražujem”, kaže ona.

“Nadam se da ću inspirisati druge da shvate koliko su ljudi rođeni istraživači, koliko je prirodno i suštinski važno to što nastavljamo da istražujemo sve dimenzije našeg univerzuma i sebe same.”

Ovi impulsi da se istražuje i inovira pomoći će da se čovečanstvo pogura naprijed, kaže ona.

“To će stvoriti novu tehnologiju koja će transformisati naše živote – to će stvoriti sposobnost da se čovječanstvo izdigne iz siromaštva i da se riješi zdravstvene krize.”

/BBC/

1...1.1281.1291.130...4.499Stranica 1.129 of 4.499