Kada slušate članove tima Novaka Đokovića kako opisuju najboljeg tenisera svijeta, neke reči se izdvajaju. Njegov agent Edoardo Artaldi zove ga “sanjar”, trener Boris Beker vidi ga kao “neobičnog”, “perfekcionistu” i “uličnog borca”, dok kondicioni trener Gebhard Fil-Griš vjeruje da su njegove sposobnosti bezgranične i da posjeduje veliku “trenažnu inteligenciju”.
Ali svi oni koriste jednu riječ kada govore o timu – u osnovi su velika porodica. Nije tajna da je formiranje pravog tima ključni dio uspjeha profesionalnog teniera i mnogi se muče da nađu pravu ravnotežu i formulu koja funkcioniše. Neki čak putuju i bez trenera.
Đoković vjeruje da je veliki razlog njegovih dostignuća i činjenice da može da se osloni na mentalnu snagu u najstresnijim situacijama na terenu, upravo zbog toga što je okružen pozitivnim ljudima. “Vjerujem da je najveći dio vaše mentalne jačine trening, ne samo trening tokom perioda kada igrate, već način života van terena – da li ste okruženi i ispunjeni pozitivnim ili negativnim mislima, da li imate pozitivno ili negativno okruženje. Sve to utiče na vaše nastupe kao sportiste”, rekao je nedavno Đoković.
“Snažno vjerujem u holistički pristup i zato pokušavam da vodim računa o svim mogućim aspektima života i budem okružen pozitivnošću i ohrabrenjima, kako bih dostigao komfor i unutrašnji mir koji su mi potrebni u važnim trenucima mečeva”. Upravo takav pristup učinio ga je maltene nepobjedivim i bez dileme najboljim teniserom današnjice. (NN/B92)
