Krst je, prema predanju, 326. godine pronašla carica Jelena, majka cara Konstantina, kada je otišla u Palestinu da posjeti sveta mjesta.
Tokom ratova krst se izgubio, a kasnije, kada je ponovo nađen, njegove dijelove uzimali su vjernici u nadi da imaju veliku moć, pošto su napravljeni od svetog drveta.
Prema nepotvrđenim podacima, čak su i neki srpski vladari imali dijelove tog krsta.
O Krstovdanu se drži strogi post, a mnogi vernici tog dana jedu samo hleb i grožđe.
Dok za mnoge druge praznike koji su obilježeni crvenim slovom važi da ne treba spremati kuću, usisavati i raditi druge slične poslove, na Krstovdan je obrnuto. Na današnji dan je dobro urediti kuću i tako je, uslovno rečeno, pripremiti za zimu. Dakle, jedna stvar koju na ovaj dan nikako ne smijete da uradite jeste jednostavno – da ne radite! U suprotnom, vjeruje se da će vam cijele godine sve “ići naopako”.
Jesenji Krstovdan pada uvijek 27. septembra i toga dana se, prema drevnim običajima, bere i posvećuje bosiljak.
Zimski Krstovdan, slavi se uoči Bogojavljanja, 18. januara.
