– Učestali porodični stresovi u djetinjstvu ubrzavaju starenje tjelesnih ćelija odrasle osobe, otkriva studija koja sugeriše da usljed negativnih događaja iz prvih godina života ostaje trajni biološki ožiljak.
Naučnici su mjerili dužinu “tjelomjera” – struktura lanaca DNK-a koje se nalaze na krajevima hromozoma i štite ih obezbjeđujući njihovu stabilnost.
“Tjelomjeri” se skraćuju svaki put kada se hromozom replicira tokom ćelijske diobe.
Kako je broj skraćivanja ograničen, tako je ograničen i ćelijski rast, odnosno dolazi do zaustavljanja daljih dioba. Povećanjem broja starih ćelija u tkivima i organima objašnjava se proces starenja.
Stres može da rezultira skraćivanjem “tjelomjera”, navode autori studije, koja dopunjuje prethodne analize.
U studiji objavljenoj u izvještaju Američke akademije nauka, autori su upoređivali dužinu “tjelomjera” pljuvačne žlijezde u 4.598 aktera studije.
To su bili muškarci i žene stariji od 50 godina u SAD koji su u periodu od 1992. do 2008. godine odgovarali na pitanja o traumatičnim iskustvima.
Za djetinjstvo, a to znači do 18 godina starosti, stresne situacije obuhvataju finansijske teškoće, činjenicu da je porodica bila primorana da se seli, da je otac izgubio zaposlenje ili je jedan od roditelja bio alkoholičar ili narkoman.
Akteri studije odgovarali su i na pitanja da li su dobijali batine u dječijem dobu, da li su bili seksualno zlostavljani, da li ih je privodila policija dok su bili adolescenti…
Ekipa naučnika konstatovala je da nakon 50. godine skraćenje “tjelomjera” se povećava za 11 odsto za svako traumatično iskustvo proživljeno u djetinjstvu.
Tri četvrtine od 4.598 ispitanika iz studije navelo je najmanje jedno traumatično iskustvo u životu, a više od polovine dva ili više.
