Irski književnik Džejms Džojs /1882-1941/, jedan od najvećih pisaca u 20. vijeku koji je eksperimentima u narativnoj tehnici i strukturi romana, primjeni toka svijesti i novom odnosu prema jeziku dao nov pravac modernoj književnosti, umro je na današnji dan 1941. godine.
Počeo je kao buntovnik protiv rimokatoličke vjerske zatucanosti i uskogrudosti irske sredine, a glavni grad Irske Dablin, njegovu istoriju, žitelje i topografiju učinio je središnjom temom svog djela.
U romanu “Uliks” /Odisej/, najpoznatijem svom djelu, Džojs je na 700 stranica opisao jedan dablinski dan svog junaka.
Prema književnim kritičarima, to je uradio “na vješt i katkad neprimjetan način, a lica i događaji paralelni su onima u Homerovoj `Odiseji`, čiji se gotovo svaki detalj može naći u `Uliksu`”.
Taj humorni, vitalni i robusni roman označio je revoluciju epskog oblika književnosti i uticao na njen razvoj u 20. vijeku.
Ostala Džojsova djela su: “Portret umjetnika u mladosti”, “Fineganovo bdjenje” /romani/, “Kamerna muzika” /pjesme/, “Dablinci” /pripovijetke/ i “Izgnanici” /drama/.
/SRNA/
