Kolo srpskih sestara u Prnjavoru osnovano je 1992. godine, u vrijeme kada se rasplamsavao rat u BiH. U ratnom vihoru prioritet u radu ove organizacije bilo je prikupljanje lijekova i druge pomoći za ratne bolnice, darivanje krvi i pomoć porodicama poginulih, a humanitarnu misiju nastavile su i nakon uspostavljanja mira brigom o djeci iz porodica poginulih boraca, ali i drugom socijalno ugroženom stanovništvu
Kolo srpskih sestara u Prnjavoru svečanom akademijom održanom u petak, 13. oktobra, u Centru za kulturu obilježilo je 25 godina rada.
Predsjednik Kola srppskih sestara u Prnjavoru LJubinka Rapić prisjeća se da su prvi koraci na humanitarnom putu Kola napravljeni u mučnom okruženju, bez prostorija i sredstava za rad.
“Teški uslovi za rad nisu nas spriječili da pomažemo našim borcima i stanovništvu. Posjetile smo na desetine bolnica, tokom većih pravoslavnih praznika posjećivale smo borce na linijama fronta. U isto vrijeme brinule smo i o unesrećenim civilima, ratnim vojnim invalidima i porodicama poginulih. Sakupile smo i uručile tone hrane, lijekova, odjeće, higijenskih potrepština, ćebadi, cigareta. Obišle smo ratišta od Zapadne Slavonije preko Dervente, Broda, Doboja, Brčkog, Vozuće do Ozrena”, priča Rapićeva.
Ona naglašava da tih ratnih godina ni trenutak nisu posustajale u namjeri da pomognu što više ljudi, brinući za ranjenike, ratnu siročad, izbjeglice i raseljene.
“Sve te godine bile su teške za naš narod, ali i za nas u Kolu srpskih sestara. Najteža nam je bila 1995. godina zbog mora izbjeglica, ljudi koji nisu imali kuda, ali i Ozrena, za nas Prnjavorčane tako teškog i krvavog Ozrena”, kaže Rapićeva.
O ratnom humanitarnom angažmanu Kola srpskih sestara svjedoči i ratni predsjednik opštine Prnjavor Nemanja Vasić.
“Po nalogu predsjednika Republike trebali smo obezbijediti hranu i bezbjedan prolaz kroz opštinu Prnjavor za 10.000 Hrvata iz centralne Bosne. Kolo srpskih sestara odrađuje posao na najvišem nivou. Krajem 1992. godine borci su na bratunačkom ratištu, temperatura minus 20 stepeni, za samo četiri dana isplele su 250 džempera i 500 vunenih čarapa”, priča Vasić.
Vasić podsjeća i na egzodus 250.000 Srba iz Hrvatske.
“Imali smo šest punktova pored puta, trebalo je obezbijediti hranu, mlijeko za djecu, voće. Sav posao su iznijele srpske sestre, zbog čega su i one kao i naši borci, heroji jednog vremena”, rekao je on i dodao da je Kolo srpskih sestara svijetli primjer kako se radi i bori za svoj narod.
Na svečanoj akademiji o humanitarnom radu tokom 25 godina postojanja govorila je i prvi predsjednik Kola srpskih sestara u Prnjavoru Nada Vejinović.
“Našu misiju ne bismo mogle ostvariti same, bez pomoći opštinskih vlasti, sveštenstva, privrednika, dobrih ljudi, naših sugrađana. Bila je velika čast biti na čelu jedne organizacije kao što je Kolo srpskih sestara”, rekla je Vejinovićeva.
Uz Kolo srpskih sestara sve vrijeme bilo je i sveštenstvo Srpske pravoslavne crkve. Protojerej Rade Savičić kaže da je ovo jubilej časnog i teškog, dobrovoljnog i humanitarnog rada.
“Ažurnost Kola srpskih sestara bila je jednako djelotvorna kako u vrijeme otadžbinskog rata tako i u miru. One neumorno, vođene hrišćanskom ljubavlju, čine plemenita djela. U njihov rad utkane su tri najveće hrišćanske vrline- vjera, nada i ljubav”, kaže protojerej Savičić.
On je članicama Kola poželio da inspiraciju za dalji rad pronađu u riječima Svetog apostola Pavla – neka vam ne dosadi dobra djela činiti!
Članice Kola srpskih sestara su 1993. godine prvi put organizovale Svetosavsku zabavu koja ima humanitarni karakter. Tokom zabave se darivanjem krofne sa dukatom prikupljaju novčana sredstava namijenjena ugroženima.
Potreba da se pomaže porodicama lošeg socijalnog položaja nije prestala ni u mirnodopskom vremenu.
“Kada smo dočekali slobodu potreba za našim djelovanjem, nažalost, nije prestala. Nastavile smo da pomažemo, ali ovaj put u prvom redu djeci poginulih boraca. Shvatile smo da imamo još dosta posla, pa smo 1999. godine počele sa gradnjom kuća, velikim i odgovornim zadatkom na koji smo ponosne, ali i po kome smo postale prepoznatljive”, kaže predsjednik Kola srpskih sestara LJubinka Rapić.
Rapićeva ističe da je iza svake kuće koju su podigle, iza pomoći koju su uručile stajala sestrinska sloga, ali i volja donatora da pomognu.
Veliku podršku i pomoć prnjavorske dobrotvorke godinama dobijaju od Kola srpskih sestara u San Francisku, čija je predsjednica LJiljana Bunjević prisustvovala svečanoj akademiji.
“Želja nam je da Kolo srpskih sestara nastavi svoj neumorni, veliki rad koji zaslužuje svaku pohvalu. Podrška stiže iz četiri humanitarna društva iz Kalifornije uz nadu da ćemo sarađivati još puno godina”, rekla je Bunjevićeva.
Kolo srpskih sestara u Prnjavoru, koje trenutno ima oko 60 članica, za svoj plemeniti rad dobilo je brojna priznanja, između ostalih Povelju sa zlatnim grbom opštine Prnjavor, priznanje Boračke organizacije Republike Srpske za doprinos u ratu i zahvalnicu Srpske pravoslavne crkve.
Obilježavanje četvrt vijeka rada bila je prilika da se uruče zahvalnice članicama sa najdužim humanitarnim radom u Kolu, a priznanje za dugogodišnju pomoć dobio je i sveštenik Rade Savičić.
Pisano svjedočanstvo, monografija o radu Kola srpskih sestara koju priprema članica ove organizacije Dragana Simić trebala bi biti objavljena do kraja godine.
SRNA