TERITORIJALNA VATROGASNA JEDNICA: bez intervencija
DOM ZDRVLJA-HITNA POMOĆ: 120 pregleda
PORODILIŠTE: bez poroda
ELEKTRO-PRNJAVOR: Za danas su planirani radovi na području Palačkovaca- škola od 8:30 do 11:00. U toku je očitavanje potrošačkih brojila. (prnjavorlive.info)
Na svečanoj ceremoniji Britanske akademije za filmsku i televizijsku umjetnost filmu “1917” Sema Mendeza dodijeljena je nagrada za najbolji film. Hoakin Finiks je proglašen za najboljeg glumca za ulogu Džokera.
Ratna drama “1917”, bila je nominovana za nagradu u devet kategorija, a u čak sedam je proglašena najboljom, između ostalog za najbolji film, režiju, najbolji britanski film, zvuk, specijalne vizuelne efekte.
Najviše nominacija je, inače, imao “Džoker”, čak 11, a po 10 “Irac”, Martina Skorsezea i” Bilo jednom u Holivudu”, Kventina Tarantina.
Hoakin Finiks je očekivano dobio nagradu za najboljeg glumca za ulogu Džokera, dok je najbolja glumica Rene Zelveger za ulogu Džudi Garland.
Bred Pit je dobio BAFTA nagradu za najbolju sporednu ulogu za film “Bilo jednom u Holivudu”, a Lora Dern za istu kategoriju u ženskoj konkurenciji za film “Priča o braku”.
Ni “Parazit” nije ostao bez nagrade – za najbolji originalni scenario i najbolji film van engleskog govornog područja.
/RTS/
Srpski teniser Novak Ðoković, poslije osme rekordne titule na Australijan openu, rekao je da mu je drago što je još jednom podigao trofej na Rod Lejver areni.
“Čestitam Timu na neverovatnom turnir, večerašnji meč je bio težak. Bio je je blizu pobede, siguran sam da će uskoro osvojiti gren slem trofej. Poštovanje i za Dominikov tim. Tos u divni ljudi, želim vam svu sreću”, rekao je Ðoković i zahvalio se i svojim najbližima.
“Zahvaljujem se mom timu, porodici, bratu… Na ružan način je počela ova godina. Požari u Australiji, a tragično je preminula i osoba koja mi je bila bliska, Kobi Brajant. Voleo bih da kažem da je ovo podećanje da treba da se držimo zajedno da budemo sa porodicama, bliski s ljudima koji nas vole. Takmičimo se, ali ima važnijih stvari i potrebno je da budemo svesni svega što se dešava oko nas”, rekao je Ðoković poslije dodijela pehara, na koju je izašao u tenerci sa obilježjima na poginulog Brajanta, koji mu je bio mentor i koji mu je pomogao da prevaziđe krizu i da se vrati na teniski vrh.
Ðoković je osvajanjem osme titule na AO došao do brojke od 17. glem slem trofeja u karijeri, a od sutra će se vratiti na prvo mjesto na ATP listi.
“Ovo je moj nadraži teren i najdraži stadion, drago mi je što držim ovaj pehar ponovo”, zaključio je Ðoković.
/Tanjug/
Novak Đoković je pobedio Dominika Tima u finalu Australijan opena i po osmi put u karijeri postao šampiong tog turnira.
Đoković je preživeo dramatičan meč i, posle preokreta, savladao Austrijanca sa 3-2 u setovima (6:4, 4:6, 2:6, 6:3, 6:4).
Iako je Novak osvojio prvi set, Tim je uspeo da iskoristi drastičan pad u igri protivnika i povede sa 2-1, ali je Srbin došao do preokreta posle četiri sata tenisa.
Đoković je osvojio 17. Grend slem titulu u karijeru, osmu u Australiji iz isto toliko pokušaja, te postao jedini teniser uz Rodžera Federera (8 Vimbldona) i Rafaela Nadala (12 Rolna Garoseva), sa barem osam titula na jednom određenom Slemu.
On je svoju besmrtnost u Australiji potvrdio činjenicom da nikada nije izgubio finale, ali i time da je jednom nogom bio u porazu posle tri odigrana seta, ali je uspeo da se vrati i – trijumfuje u velikom stilu.
Takođe, Srbin se vratio na prvo mesto ATP rang liste, sa kojeg ga je krajem prošle sezone zbacio Nadal, a na meču protiv Tima je je prvi put u karijeri, posle sedam neuspeha zaredom, preokrenuo zaostatak od 2-1 u setovima u Grend slem finalima.
Ujedno je i povećao prednost nad Austrijancem u međusobnim susretima na 7-4, a po broju Slemova se približio Rafi, koji ima 18, i Rodžeru, koji ima 20.
U prvom setu sve je krenulo kao iz snova po Novaka i njegova igra je imala obrise prošlogodišnjeg finala, u kojem je “počistio” Rafaela Nadala u tri seta.
Odlično je igrao Novak iz svakog oružja svog arsenala, a Tim je bio previše rezervisan i usplahiren. Ipak, to nije dugo trajalo.
Srpski teniser je napravio brejk odmah na startu, ali je, mimo očekivanja, izgubio servis sredinom seta, pa je Tim izjednačio na 4:4.
Nada da može da povede austrijskog igrača nije dugo trajala. Novak ga je “navukao” na mrežu kada je Tim servirao za izjednačenje.
Dominik je pogrešio, a onda duplom servis greškom poklonio poen Đokoviću koji je poveo sa 1-0 (6:4).
U trećem gemu drugog seta videli su se prvi problemi za u tom trenutku još sedmostrukog šampiona Australijan opena.
Napravio je sijaset grešaka u tom gemu, a Tim je, iako nije briljirao, napravio brejk i nedugo zatim poveo sa 3:1.
U narednih par gemova nastavio je Đoković da pravi greške, propustio je priliku da se vrati na 3:3 pošto je Tim izuzetnim vinerom spasao brejk loptu, ali smo došli do drame jer je posle osam odigranih gemova ipak bilo 4:4.
Tada je na pozornicu stupio francuski sudija Damijen Dumusoa, koji je Novaku dodelio dve opomene zbog prekoračenja vremena za servis u dva poena u nizu.
Na 15:30 Novak je dobio prvu opomenu. Izgubio je taj poen, a Dumusoa je isto uradio i u narednom poenu, na 15:40, pa je Novak zbog toga izgubio prvi servis.
Tim je napravio brejk, a vidno iznevrirani Đoković je izgubio i naredni gem (4:6).
Đokovićeva igra se potpuno “raspala” u trećem setu. Ništa nije funkcionisalo u njegovoj igri, a između drugog i trećeg seta otišao je sa doktorom u svlačionicu.
Uzrok Novakove loše igre i na trenutke “anemičnog” stava nije bio poznat, ali je Tim to maksimalno koristio i izuzetno lako došao do duplog brejka, pa i seta za 2-1 (2:6).
Novak je ponovo otišao u svlačionicu u pauzi između setova, ali se ovog puta vratio svežiji. Nije tako delovalo odmah, ali se kako je set odmicao videlo da je povratio barem deo igre sa početka prvog seta.
Čim je ponovo proradio servis Novak je lakše dolazio do svojih gemova, a to mu je omogućilo da spreminije čeka servis protivnika.
Tim je usporio, Novak je podigao nivo igre, pa je brejkom u ključnom osmom gemu seta došao do prednosti, koju je lako održao i uveo meč u peti set (6:3).
Meč, to jest peti set, odlučio je početak tog dela igre. Novak je nastavio da pritiska, Tim nije igrao agresivno kako zna i kako je igrao u drugom i trećem setu – i to ga je koštalo.
Novak je istrajao iako su ga mnogi otpisali na kraju trećeg seta, pa je u petom poveo sa brejkom – 2:1.
Ali, tu nije bio kraj muke i drame, pošto je Tim došao do dve brejk lopte u narednom gemu. Tu je Novak napravio presudnu razliku, pošto je spasao obe i poveo sa 3:1.
Tim nije imao šanse do kraja meča, dok je Đokovićeva prednost mogla da bude ubedljivija, ali je Austrijanac sačuvao najbolje kada je bilo najkritičnije.
Đoković je, definitivno, besmrtan u Australiji.
/B92/
Četvoro državljana Srbije evakuisano je noćas iz Vuhana, epicentra zaraze koronavirusom. Oni su dobro i na putu su za Francusku, rekao je šef srpske diplomatije Ivica Dačić.
Ministar spoljnih poslova Srbije Ivica Dačić rekao je za televiziju Hepi da je četvoro državljana Srbije evakuisano iz Vuhana i da bi oni oko 14 časova trebalo da slete u francuski grad Ister.
– Oni su prošli kontrolu, nisu zaraženi, ali je, u okviru preventinih mjera, predviđen karantin. Francuska je predvidjela karantin od 14 dana ili da ih mi preuzmemo – rekao je Dačić.
Prema njegovim riječima, proces evakuacije je komplikovan i prebacivanje državljana iz provincije Vuhan trebalo je da počne oko 22 sata, ali su oni krenuli tek u 02.30 po našem vremenu.
Broj zaraženih novim koronavirusom premašio broj oboljelih od SARS-a, epidemije iz 2003. godine, s kojom se često poredi novonastala.
Od ovog virusa preminulo je 305 osoba, a zabilježen je i prvi smrtni slučaj van Kine – na Filipinima.
Svoje državljane iz epicentra zaraze izvlače i Sjedinjene Države, Francuska, Velika Britanija, Indija, Јapan, Tajland, a u subotu uveče je avionom iz Vuhana evakuisano i više od 100 državljana Nemačke.
Istovremeno, Kina čarter letovima iz inostranstvama kući vraća građane provincije Hubei.
Dvadesetak kineskih gradova je u karantinu, ali čitava Kina živi u nekoj vrsti nezvaničnog karantina, budući da su pojedine zemlje, poput Amerike i Australije, ukinule do daljeg letove ka Kini, a Rusija je zatvorila granicu.
/Srna/
Najveći srpski pjesnik “po duši i srcu” Aleksa Šantić umro je na današnji dan 1924. godine, a Mostar i danas pamti i prepričava njegovu sahranu, jer se takva ni prije ni poslije nije dogodila u gradu na Neretvi.
Šantić je umro 2. februara 1924. godine, a sahranjen je na pravoslavnom groblju Bjelušine u Mostaru. Umro je od tada neizlječive bolesti – tuberkoloze.
Kada se saznalo za njegovu smrt, rijeke ljudi slivale su se ka Ćorovića kući, gdje je Šantić kod sestre Perse proveo zadnje dane života. Dolazili su da bi se poklonili svom pjesniku i izjavili saučešće porodici.
Zbog pristizanja velikog broja ljudi Šantićev kovčeg je do sahrane bio prenesen u Srpski dom (današnje Narodno pozorište Mostar).
Mostar je, zabilježili su hroničari tadašnjeg vremena, bio zavijen u crno.
“Na kućama vise crni barjaci, fasada Opštinskog doma pretvorena je u jednu crnu masu, pa su čak i ulični fenjeri obavijeni crnim krepom. U crno utonula varoš pruža dirljiv prizor ucvijeljene majke za izgubljenim sinom”, zapisano je u knjizi Josipa Lešića “Roman o pjesniku”, koja opisuje Mostar na dan sahrane Alekse Šantića.
U knjizi se navodi da su iz čitave Hercegovine stizale brojne delegacije, naročito iz Nevesinja, bilo ih je koji su pješke prevalili po 40, 50 kilometara, samo da bi vidjeli još jednom svog pjesnika i poklonili se njegovim sjenima.
“U jedan sat popodne došla je u Srpski dom pjesnikova rodbina, a kasnije su članovi Srpskog pjevačkog društva `Gusle` i hrvatskog `Hrvoja` iznijeli kovčeg iz Doma i unijeli ga u kola. I tijelo mrtvog Šantića po divnom vedrom danu prošlo je na svoju posljednju šetnju kroz Mostar”, navodi se u knjizi
Povorka je obišla oko cijelog Mostara i u njoj je učestvovalo cjelokupno građanstvo.
“Ovakvu žalost i ovakav pogreb Mostar nije nikada do sada vidio. Od Srpskog doma do groba, bilo je 15 govornika, koji su o pjesniku govorili u ime raznih organizacija, pjevačkih društava, književnih časopisa”, navodi se u knjizi.
Dodaje se da su aeroplani kružili nad povorkom koja je obilazila Mostar, a da su duž ulica stajale mase svijeta koje su ispraćale pjesnika, dok su sve radnje bile zatvorene.
“A narod, bilo muslimani, pravoslavci ili katolici podjednako je tugovao i oplakivao svog velikana i pjesnika. Svi su govornici istakli Aleksu Šantića kao pjesnika jedinstva i bratstva, ali kao da je to najdirljivije učinio mujezin, koji je pri prolasku sprovoda sa minareta Cerničke džamije toplim glasom otpjevao posljednju molitvu praštanja”, dodaje se u knjizi.
Pratnja je trajala punih pet časova. Mrak je već bio uveliko pao kada je, kroz mnogobrojne počasti i guste redove tronutog naroda, izmučeno tijelo neumrlog Šantića spušteno u hercegovačku zemlju pri romantičnoj svjetlosti buktinja.
Aleksa Šantić rođen je 27. maja 1868. godine u Mostaru, gdje provodi najveći dio svog života.
Otac mu je umro u ranom djetinjstvu, pa je živio u porodici strica Miha zvanog “Adža”. Imao je dva brata, Jeftana i Jakova, i sestru Persu, dok mu je druga sestra Zorica umrla još kao beba.
Pošto je živio u trgovačkoj porodici, ukućani nisu imali dovoljno razumijevanja za njegov talenat. Završio je trgovačku školu u Trstu i Ljubljani, a potom se 1883. godine vratio u Mostar.
U gradu je zatekao “neobično mrtvilo”, koje je bilo posljedica “ugušenog hercegovačkog ustanka protiv Austrije”. U prvo vrijeme bio je prilično povučen, vodio je knjige u porodičnoj trgovini, te čitao listove i knjige do kojih je mogao doći u Mostaru.
Nekoliko godina kasnije započeo je svoj književni i društveni rad. Najveća djela stvarao je krajem 19. i početkom 20. vijeka. Autor je antologijskih pjesama “Ostajte ovdje”, “Emina”, “Veče na školju”, “Ne vjeruj”, “Pretprazničko veče”, a njegov pjesnički opus sačinjava više od 700 pjesama.
Početkom 1887. godine postao je saradnik “Goluba”, zatim časopisa “Bosanska vila”, te “Nove Zete”, “Javora” i “Otadžbine”. Naredne godine osnovao je Srpsko pjevačko društvo “Gusle”, a potom je izabran za prvog potpredsjednika mostarskog pododbora “Prosvjete”.
Pripadao je mostarskom krugu književnika okupljenog oko lista “Zora”, koji je pokrenuo sa Jovanom Dučićem i Svetozarom Ćorovićem.
U Prvom svjetskom ratu austrougarske vlasti hapsile su ga kao “istaknutog srpskog nacionalistu”.
Na početku svog pjesničkog stvaralaštva bio je pod uticajem srpskih pjesnika Branka Radičevića, Jovana Jovanovića Zmaja i Vojislava Ilića, ali je potom izgradio vlastiti pjesnički izraz, karakterističan po elegičnim i rodoljubivim motivima.
Svoju najveću pjesničku zrelost Šantić je dostigao između 1905. i 1910. godine kada su i nastale njegove najljepše pjesme. Šantićeva poezija je puna snažnih emocija, ljubavne tuge, ali i bola i prkosa zbog socijalno i nacionalno obespravljenog naroda kome je i sam pripadao.
Njegova muza je na razmeđu ljubavi i rodoljublja, idealne drage i napaćenog naroda.
Rodoljubiva poezija opisuje rodnu grudu i domaće ognjište (“Moja otadžbina”), a u nekim od svojih najpotresnijih pjesama Šantić pjeva o patnji onih koji zauvijek napuštaju domovinu i odlaze u tuđi svijet (“Ostajte ovdje” i “Hljeb”).
Šantić naglašava patnju i mučeništvo kao najvažnije momente u istorijskoj sudbini srpskog naroda (“Mi znamo sudbu”).
Ljubavna poezija mostarskog pjesnika razvila se pod jakim uticajem sevdalinke. Ambijent njegovih ljubavnih pjesama je ambijent bašte, behara, hamama, šedrvana, a djevojke koje se pojavljaju u njegovim stihovima su skrivene ljepote, okićene đerdanima.
Takva je pjesma “Emina”, a duh te pjesme je toliko “pogođen” da je pjesma ušla u narod i pjeva se kao sevdalinka.
Izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije 3. februara 1914.
Više škola u Republici Srpskoj i Srbiji, te jedna škola u Sarajevu nose njegovo ime. Po njemu je nazvano i jedno mjesto u Vojvodini.
Nažalost, u njegovom Mostaru, samo u trećini njegove ulice, danas stoji tabla sa njegovim imenom, a gimnazija koja je nosila pjesnikovo ime preimenovana je u Gimnaziju Mostar.
U Mostaru je ostao samo Šantićev park gdje se nalazi i njegov spomenik.
Srpsko prosvjetno društvo “Prosvjeta” – Gradski odbor Mostar i Srpsko pjevačko i kulturno-umjetničko društvo “Gusle” u Mostaru svake godine organizuju “Šantićeve večeri poezije”, a svake treće godine na manifestaciji se dodjeljuje i Književna nagrada “Aleksa Šantić”.
Ova društva zajedno sa Srpskom pravoslavnom crkvom svake godine obilježavaju i godišnjicu njegove smrti.
Ove godine do Šantićevog groba ići će “Šantićeva svetosasvka litija” od Stare crkve u Bjelušinama. Litija će biti i u znaku podrške pravoslavnom narodu u Crnoj Gori koji se bori za svoje svetinje.
/Srna/
Inspektori Uprave za indirektno oporezivanje (UIO) započeće 18. februara pojačane kontrole obveznika koji se bave proizvodnjom hljeba, svježih peciva, kolača i ostalih srodnih proizvoda, najavljeno je iz UIO.
Iz UIO su pojasnili da će kontrole uslijediti zbog stalnog širenja i rasprostranjenosti pekarske djelatnosti, čime se povećava mogućnost da se ne evidentira obračun proizvodnje, što dovodi i do neprikazivanja stvarne realizacije.
Pojačane kontrole biće provedene na cijelom području BiH, a trajaće sa većim ili manjim intenzitetom do kraja aprila.
Iz UIO su pozvali poreske obveznike da još jednom pregledaju knjigovodstvene evidencije da bi izbjegli naknadno utvrđivanje poreskih obaveza, a tako i prekršajne naloge i kazne.
“Ukoliko uoče eventualne greške ili nevedentiranu proizvodnju i promet, treba da UIO dostave izmijenjene PDV prijave, prije dolaska poreskih inspektora”, navedeno je u saopštenju.
/Srna/
Srpski član Predsjedništva BiH Milorad Dodik poručio je danas u Drakuliću da je pokolj na srpskim narodom u februaru 1942. godine u selima Drakulić, Motike, Šargovac i rudniku Rakovac bio organizovani projekat tadašnje ustaške vlasti, koja je isto planirala i za druga područja, ali da srpski narod nije dozvolio da se bude i ostavren.
Dodik je nakon što je prisustvovao pomenu kod spomen-kosturnice ubijenim Srbima u ovim naseljima rekao novinarima da je ovaj pokolj jedan od najmonstruoznijih planova ustaškog zločina koji je počinjen u banjalučkoj regiji na snovu kojeg je jednu trećinu Srba trebalo pobiti, jednu pokrstiti, a jednu protjerati.
Prema njegovim riječima, srpski narod nikad ne može da zaboravi ovaj, jedan od najmonstruoznihih zločina koji su ustaše počinile nad Srbima 1942. godine.
Dodik je podsjetio da su ustaške vlasti isti plan imale i za srpski narod u Krajini, Hercegovini, od Paga, Jadovna, Šušnjara, Garavica, Jasenovca, Stare Gradiške, pa sve do Broda na Drini.
On je naglasio da je istorija pokazala da srpski narod nije dozvolio da se taj ustaški prijekat osrtvari i da su Srbi danas ostali da žive na ovim poručjimi, te da je Banjaluka danas glavni grad Republike Srpske sa većinskim srpskim staovništvom.
Dodik je u izjavi napomenuo kako je u planu da se sa vlastima Banjaluke izvrši rekosntrukcija puta u naselju Drakulić.
Ustaše su u rano ujutro 7. februara 1942. godine izvršile pokolj Srba u banjalučkim selima Drakulić, Motike, Šargovac i rudniku Rakovac, a prema do sada prikupljenim zvaničnim podacima, ubijeno je najmanje 2.300 ljudi, među kojima 551 dijete.
/Srna/
