U Donjim Vijačanima kod Prnjavora obilježeno je 33. godine od formiranja Drugog bataljona prnjavorske lake pješadijske brigade i odlaska brigade u operaciju „Koridor 1992“.

Služen je parastos i položeni su vijenci za poginule borce, a nakon toga postrojen je bataljon.

Prije 33. godine, 7. juna 1992. godine na ovom mjestu u Donjim Vijačanima formiran je Drugi bataljon prnjavorske lake pješadijske brigade. Nakon formiranja ti mladići odmah su stali na branik otadžbine i krenuli u probijanje Koridora. Borci Drugog bataljona pronijeli su slavu Prnjavora.

Danas, 33 godine kasnije svi oni ponosni su jer su hrabrošću odbranili Republiku Srpsku.

“Ovi borci su časno i pošteno, bez mrlje u vojničkoj karijeri završili svoj ratni put. Na tom svom ratnom putu Drugi bataljon imao je strašne gubitke, pogotovo na Ozrenu. A ima jedna bitka nad bitkama, bitka za proboj Koridora, gdje ponosno mogu da kažem, jer i ja sam bio jedan od vojnika u to vrijeme, koji je stupio prvi kontakt sa borcima iz istočnobosanskog korpusa, gdje je probijen Koridor”, rekao je Ranko Popović, posljednji ratni komandant Drugog bataljona prnjavorske brigade.

Drugi bataljon Prnjavorske lake pješadijske brigade bio je ključan u operaciji Koridor.

Kroz Drugi bataljon je prošlo 972 borca, 78 boraca je položilo svoj život u temelje Republike Srpske, 171 borac je ranjen, a za još 10 boraca se traga.

U proboj Koridora poveo ih je komandant Vlado Živković, a zatim i na ostala mnogobrojna ratišta.

“Brigada koja je prošla 43 ratišta, praktično 43 komandna mjesta. Ponosan sam da mogu reći da nema u Vojsci Republike Srpske brigade koja je promijenila toliko ratišta, a na svim ratištima smo pronijeli slavu boraca prnjavorske brigade”, istakao je Vlado Živković, nekadašnji komandant prnjavorske brigade.

Prnjavorska brigada je poslije odbrane svoje opštine na Motajici, ovdje 7. juna 1992. godine formirala Drugi bataljon koji je iz pokreta uveden u borbu. Već 8. juna borci su došli u Mišince, na Cer i učestvovali su zajedno sa jedinicama VRS i Srpske krajine i Vukova sa Vučijaka u oslobađanju Cera. Tada je na Ceru teško ranjen komandant Drugog bataljona, pa je zatim tu funkciju preuzeo komandant Milorad Kuzmanović.

Nakon tih događaja u borbu se uvode Prvi i Treći bataljon i na rijeci Bosni prnjavorska brigada je kompletna.

Tada se kreće u probijanje obodnog kanala kod Broda, ulazi u Zborište, a kada su prnjavorski borci stigli u Sijekovac zatekli su, kažu, zastrašujuće prizore.

Nakon operacije Koridor i spajanja Krajine sa maticom Srbijom, prnjavorski borci odmah su krenuli na teslićko, zatim dobojsko, odnosno ozrensko ratište. Bili su raspoređeni i u Brčkom, Benkovcu, ali i Novom Gradu.

“Na ozrenskom ratištu smo za godinu dana imali najteže borbe, praktično držali smo Korpus zenički na svojim leđima, gdje praktično nismo dozvolili da taj dio Zavidovića i Banovića imaju komunikaciju sa ozrenskim jedinicama, jer to da se desilo spojila bi se dva Korpusa i bili bi ugroženi Doboj, Prnjavor i tako dalje. Tu je prnjavorska brigada, a ujedno i Drugi bataljon imao najveće gubitke u toku borbenih dejstava, 132 borca su tu izgubila život”, dodaje komandant Živković.

U Donjim Vijačanima je služen parastos, odan pomen i položeni vijenci na spomenik 28 boraca iz ove Mjesne zajednice, ali i za svih 626 boraca sa područja Prnjavora koji su položili živote za stvaranje Republike Srpske.

TV K3