STANICA POLICIJE: U protekla 24 časa dogodila se jedna saobraćajna nezgoda u gradu Prnjavoru. Jedno lice, pješak je povrijeđen.

TERITORIJALNA VATROGASNA JEDINICA: Nije bilo intervencija.

DOM ZRAVLJA-HITNA POMOĆ: 47 pregleda.

ELEKTRO-PRNJAVOR: Iz Elektrodistribucije za danas najavljuju jedno plansko isključenje struje ti to za Donje Galjipovce, trafo Gljivara od 09,00-12,00 časova

prnjavorlive.info

Odjeljenje za stambeno-komunalne poslove i investicije Grada Prnjavor obavještava javnost da će dana 02.12.2024. godine u vremenskom periodu od 09:00 do 16:00 časova za motorni saobraćaj biti zatvorena Ulica Alekse Šantića na dijelu od Ulice Svetog Save do Ulice Veljka Milankovića zbog radova na uklanjanju drveća.

Grad Prnjavor

STANICA POLICIJE: Nije evidentiran niti jedan događaj koji bi bio u domenu rada ove službe.

TERITORIJALNA VATROGASNA JEDINICA: Nije bilo intervencija.

DOM ZRAVLJA-HITNA POMOĆ: 93 pregleda.

ELEKTRO-PRNJAVOR: Nema najava planskih isljučenja struje u toku je očitavanje potršačkih brojila.

prnjavorlive.info

Saša Malešević (28), trener konja na Ergeli “Vučijak” kod Prnjavora i policajac u konjici Jedinice žandarmerije MUP-a Republike Srpske, svoj život posvetio je vještini pripitomljavanja i treniranja konja koja je stara skoro kao i samo čovječanstvo.

Ukoliko naiđete na lipicanere sa „Vučijaka“ u gradu, a dozvoljavaju da ih mazite i slikate, iza ovakvog pitomog ponašanja životinja stoji upravo neumorni rad i posvećenost trenera Maleševića.

Njegov rad u Konjici Žandarmerije poseban je izazov, jer zahtijeva pripremu konja za specifične zadatke – od paradnih nastupa do rada u složenim operacijama.

Od malih nogu Saša je gajio posebnu vezu sa životinjama. Odrastao je na selu, gdje su konji bili dio svakodnevice. Iako su ga studije i školovanje odvele u drugom pravcu, jednu poslovnu situaciju iskoristio je kako bi učio i radio sa konjima. Nedostatak literature i iskustva nije ga spriječio da odustane, pa je tako u stažu, sada dugom pet godina, naučio mnoge vrijedne zanate, uključujući i potkivanje konja.

„Jedan od najvećih razloga, zbog kojih sam se okrenuo profesionalnom radu sa konjima, je bio taj, što smo po osnivanju jedinice, za službu dobili konje koji nisu ni socijalizovani. Većina njih se nije znalo ni voditi, a kamoli jahati, te nama nije preostajalo ništa drugo, osim da najozbiljnije shvatimo zadatak da od takvih konja napravimo konje koji će svakodnevno raditi i boraviti sa ljudima, ali i djecom i koji će se koristiti i za najsloženije zadatke. To je bila prekretnica: da ili odustanem ili se maksimalno posvetim radu i proučavanju konja“, prisjetio se on dok smireno trenira konja u areni ergele pored Prnjavora.

Nakon što je dugoročnim posmatranjem polako ušao „u štos“ psihologije konja, počeo je da radi sa jahačima. Svoje znanje i disciplinu prenosi i na druge ljude koji su voljni da uče, a tome je doprinio i rad sa konjima lipicanerima na Ergeli „Vučijak“, koja se od 2022. godine nalazi na UNESCO-voj listi nematerijalnih kulturnih naslijeđa.

„Svoje vještine i iskustvo, velikim dijelom sam unaprijedio radom sa ergelskim konjima. Veliko iskušenje je raditi sa takvim konjima, koji su se čitav život kretali slobodni, a onda im mi tu slobodu oduzmemo, od njih tražimo da umjesto alfa jedinke u krdu, prate nas, da im mi budemo vođa. Konji, kao biljojedi, su svjesni da smo mi ljudi mesojedi i da smo im mi potencijalna opasnost, da su oni potencijalan plijen za nas i na sve moguće načine pokušavaju da nam se odupru i da nas izbjegnu. Veliki zadatak je takvom konju pokazati da ne predstavljamo opasnost po njega, te na najbolji način, pridobiti njegovo povjerenje“, rekao je Malešević.

Od „otpada“ do uspjeha

Najveći izazov, ali i najlepša nagrada u njegovom poslu, jeste pomoći konjima koji su bili zanemareni i smatrani neupotrebljivim da postignu uspjeh u obavljanju različitih zadataka. Ovim procesom dokazuje se da čak i oni koji su označeni kao nesposobni, uz mrvu povjerenja, mogu otkriti svoju pravu vrijednost i svrhu.

Mondo.ba

Obnovom zgrada u kojima su smješteni Zavičajni muzej i dio Gradske uprave u Prnjavoru, izgrađenih u vrijeme austrougarske vladavine na ovim područjima, i ponovnim postavljanjem kandelabara, još jednog od upečatljivih simbola, postepeno se vraća nekadašnji sjaj gradskog jezgra Prnjavora.

Postavljanjem nove fasade, obnovom krova i stolarije, i dodavanjem nekoliko vanjskih detalja karakterističnih za austrougarski arhitektonski stil u potpunosti je osvježen vanjski izgled zgrade u kojoj je krajem 19. i početkom 20. vijeka bio smješten hotel Štern, a danas dio Gradske uprave Prnjavor.

U projekat koji finansira Grad Prnjavor do sada je uloženo 400.000 KM, a u planu je i unutrašnja adaptacija objekta.

Ovaj objekat se sastoji od podruma, prizemlja, sprata i potkrovlja koji su i danas u upotrebi. Zgrada je u najvećoj mjeri zadržala prvobitni izgled, ali se pretpostavlja da je od vremena izgradnje do danas, posebno nakon Drugog svjetskog rata, unutrašnjost objekta pregrađivana.

Na istočnom dijelu zgrade nalazi se glavna fasadna površina sa ulaznim stepeništem i bogato ukrašenim, u drvetu izrezbarenim vratima, dok sjeverna, južna i zapadna fasada nisu ukrašene.

Prozori u prizemlju ukrašeni su geometrijskim motivima jednostavnije izrade.

Na ovom objektu koji predstavlja lijep i cjelovit primjer austrougarske arhitekture tri centralna prozora prvog sprata završavaju se trouglastom piramidalnom osnovom, dok prostor između njih ukrašavaju dvije pravougaone površine ukrašene floralnim motivima vinove loze.

Po dva prozora gornjeg sprata istočnog dijela zgrade bogato su ukrašeni geometrijskim motivima i završavaju se polukružnom osnovom.

Iznad desnog i lijevog prozora centralnog zida nalaze se dva veća kružna motiva sa osam pravouganoh ukrasa koji se zavšavaju u obliku strelice.

Kako je u izjavu Srni rekao profesor istorije Dario Topić uz obnovu autentičnog spoljnjeg izgleda zgrade cilj je bio da se vrate tri, četiri izvorna detalja iz doba izgradnje koja su vremenom i prenamjenom objekta pretrpjela određene izmjene što se moglo utvrditi na osnovu starih fotografija i dokumenata.

On je pojasnio da je na prednjoj strani zgrade dio u potkrovlju bio bogato ukrašen drvenim motivima isprepletene vinove loze koji se završavao lijepim vertikalni stubom i činio je ukrasni dio krova, a prisutni su bili i drveni ukrasi, tzv. “kerice” koje su krasile rubove krova sa svih strana što je bio čest motiv zastupljen na zgradama izgrađenim u to vrijeme.

“Namjera je, takođe, bila da fasada zgrade koja je u novije vrijeme bila siva bude vraćena u dvije izvorne boje tonirane između braon boje u prizemlju i blago roze boje u gornjem dijelu zgrade sa bijelim stubovima i ukrasima oko prozora” , napomenuo je Topić u izjavi za Srnu.

On kaže da su te boje bile česte na objektima koje je na ovim prostorima gradila Austro-Ugraska čemu svjedoči i jedan od objekata koji čini kompleks stare bolnice u Prnjavoru iz 1901. godine.

Zgrada bivšeg hotela Štern u Prnjavoru prema nekim podacima izgrađena je oko 1892. godine. Pouzdano se zna da je u ovom objektu 1904. godine bio hotel u vlasništvu Nikole Marksa, sa šest soba, i tu funkciju je vjerovatno imao do početka Prvog svjetskog rata.

Nakon toga, pretpostavlja se, zgrada je bila sjedište ondašnjih sreskih vlasti u Prnjavoru, dok je u kratkom periodu poslije Drugog svjetskog rata u ovoj zgradi bio bioskop, a zatim je postala sjedište političkih i mjesnih službi.

Trenutno su u njoj smješteni Stručna služba gradske Skupštine i četiri odjeljenja Administrativne službe Grada Prnjavor.

Topić kaže da je ovaj objekat koji se nalazi na listi Zavoda za zaštitu kulturno-istorijskog nasljeđa Republike Srpske i BiH veoma interesantan i kao dio turističke ponude Prnjavora.

U Prnjavoru je u sličnom arhitektonskom stilu ili maniru urađena i zgrada bivšeg Kotarskog predstojništva, kasnije Vojnog odsjeka, a danas Zavičajni muzej, koja ima svoju arhitektonsku, istorijsku i kulturološku vrijednost.

“Ova zgrada je građena između 1896. i 1899. godine kao zgrada Kotarskog predstojništva u Prnjavoru, a specifičnost njene gradnje, arhitektonske odlike i stilovi, lokacija i drugi elementi čine veoma pogodan za Muzej. Glavnim projektom restauracije i adaptacije koji je finansirala opština Prnjavor spašen je od propadanja spomenik star više od 120 godina i uspostavljen Muzej kao čuvara naslijeđa iz prošlosti za buduće naraštaje” , kaže Topić, koji je zaposlen u ovoj ustanovi.

U Muzeju koji je zaživio krajem 2020. godine posjetioci mogu pogledati četiri etnografske postavke sa oko 200 različitih predmeta.To je zdanje u kojem djeca i omladina imaju priliku da nauče ponešto o etnografsko-istorijskom nasljeđu i vrijednostima zavičaja, ali predstavlja i polaznu osnovu za turističku promociju grada.

Svoje mjesto u gradskom jezgru u neposrednoj blizini ovih zdanja ponovo je našao i raskošni rasvjetni kandelabar sa pet lampi. Prvobitno fenjeri, odnosno lampe su u svom donjem dijelu imale spremnik za tečni gas u koji je bio potopljen fitilj koji se ručno palio. Danas se rasvjetni efekat u lampama postiže sistemom gradske rasvjete električnim žaruljama.

Ne zna se pouzdano kada je ovaj raskošni kandelabar sa pet lampi mogao biti izrađen, ali se pretpostavlja da je postavljen početkom dolaska austrougarske okupacione vlasti na ove prostore. Sa mjesta gdje je bio postavljen uklonjen je 1952. godine, a obnovljen je 2022. godine inicijativom Zavičajnog muzeja u Prnjavoru.

Prnjavor bi do kraja ove godine trebao dobiti i savremeni objekat u kojem će biti smješteno kino „Slavica“ , nekadašnji simbol grada i omiljeno mjesto za okupljanje Prnjavorčana. Procjenjuje se da će rekonstrukcija objekta građenog između 1930. i 1940. godine koštati više od milion KM.

Priredila: Tamara Stojanović / SRNA

Predstava LJUBAF, 4.decembra u 19.30 časova u Centru za klulturu i turizam Prnjavor. U veoma zanimljivoj predstavi koju potpisuje autor Marej Šizgal u režiji Erola Kadića igraju Elizabeta Đorveska, Branislav Zeremski i Dubravko Jovanović.
Predstava „LUBAF“ 4.decembra, ulaz 10 KM