STANICA POLICIJE: U protekla 24 časa nije bilo intervencija.
TERITORIJALNA VATROGASNA JEDNICA: Pripadnici teritorijalne vatrogasne jedinice Prnjavor u protekla 24 časa nisu imali intervencija.
DOM ZDRAVLJA – HITNA POMOĆ: Pregledano 116 pacijenata.
ELEKTRO PRNJAVOR: Iz Elektro Prnjavora poručuju da je snabdijevanje grada električnom energijom uredno, za danas nema planskih isključenja.
(prnjavorlive.info)
Danas je utorak, 8. januar, osmi dan 2019. Do kraja godine ima 357 dana.
1297. – Italijanski plemić Frančeskino Grimaldi, preobučen u kaluđera, ušunjao se u tvrđavu Monako, koja je bila pod vlašću Đenove, potom u nju pustio svoje vojnike i osvojio je. Osnovao je dinastiju Grimaldi – koja je i sada na vlasti u kneževini Monako – i kao Renije Prvi vladao je do smrti 1314.
1324. – Umro italijanski istraživač Marko Polo, najpoznatiji evropski srednjovjekovni putnik. Ka Dalekom istoku krenuo je u 17. godini iz Venecije 1271. Proputovao je Mesopotamiju, Kurdistan, Persiju, Turan, Pamir, Kineski Turkestan i Mongoliju i stigao u Peking 1275. Kao prvi Evropljanin prešao je preko Pamira, Turkestana i Mongolije. Od 1275. do 1292. proputovao je gotovo cijelu Kinu, a na povratku je od 1292. do 1295. putovao preko Indokine, Indonezije, Singapura, Indijskog okeana, Persije i Crnog mora. Opisao je putovanja u “Knjizi o čudima svijeta”, objavljenoj 1298, kasnije nazvanoj “Milion”, koja je podstakla mnoga geografska otkrića.
1589. – Rođen pisac Ivan Gundulić, čija je poezija prožeta strasnim pozivima na slobodu i borbu porobljenih Slovena protiv Turaka. U najznačajnijem djelu – epu “Osman” opjevao je turski poraz u Hoćimskoj bici 1621. i smrt sultana Osmana Drugog u janičarskoj pobuni godinu dana kasnije, videći u tim događajima predznak propasti Otomanskog carstva i oslobođenja Južnih Slovena. U mladosti je pisao melodrame, pastorale i lirske pjesme, koje su najvećim dijelom izgubljene. Ostala djela: drama “Dubravka”, spjev “Suze sina razmetnoga”.
1642. – Umro italijanski astronom, fizičar i matematičar Galileo Galilej, osnivač mehanike kao nauke, posebno dinamike i kinematike. Hidrostatsku vagu pronašao je 1585, a 1589. formulisao je zakone slobodnog pada tijela pod dejstvom sile teže i kretanja po kosoj ravni. Uveo je pojmove ubrzanja i inercije. Konstruisao je astronomski durbin, otkrio Orionovu maglinu, neravnine na Mjesecu, četiri Jupiterova satelita, Venerine faze, pjege na Suncu i konstatovao da je Mlečni put ogroman skup zvijezda. Zalažući se za heliocentrični sistem Nikole Kopernika i dokazujući da je geocentrični ptolomejski sistem zabluda, 1616. sukobio se s rimokatoličkom crkvom. Sud inkvizicije ga je prisilio da se odrekne teze da se Zemlja okreće oko Sunca. Navodno je poslije presude rekao: “Ipak se okreće!”.
1679. – Francuski istraživač Rober Kavelije de la Sal otkrio je vodopade Nijagare.
1713. – Umro italijanski kompozitor i violinista Arkanđelo Koreli, osnivač bolonjske violinske škole. Jedinstvom emotivnosti i uravnotežene forme uspostavio je ravnotežu s obiljem baroknih ukrasa u svojoj muzici, postigavši klasičnu smirenost. Znatno je uticao na Johana Sebastijana Baha. Djela: 12 končerta grosa, sonate za violinu, tri sonate.
1807. – Srbi su u Prvom srpskom ustanku izbacili Turke iz Kalemegdanske tvrđave i Beograd je, poslije 380 godina, ponovo postao prijestonica srpske države. Prethodno su ustanici 12. decembra 1806. oslobodili beogradsku varoš i potisli Turke u Kalemegdansku tvrđavu, a turski komandant Alija Gušanac je krajem decembra pobjegao iz tvrđave, uvidjevši da je njena odbrana beznadežna. Novom komandantu Sulejman-paši potom je preostalo jedino da se sa svojim snagama preda ustanicima pod Karađorđevim vođstvom.
1870. – Rođen španski general Migel Primo de Rivera i Orbaneha, profašistički vojni diktator Španije od septembra 1923. do januara 1930. NJegov režim je pokušao da ujedini Španiju geslom “Jedna zemlja, jedna vjera, jedna monarhija”, ali nije uspio da stvori prihvatljiv politički sistem, pa je podnio ostavku pod pritiskom armije, čiju je podršku izgubio.
1896. – Umro francuski pisac Pol Verlen, boem i pustolov, čija je poezija, puna lirizma i muzike, znatno uticala na simboličku školu. Djela: zbirke pjesama “Romanse bez riječi”, “Galantne svečanosti”, “Elegije”, “Mudrost”.
1899. – Rođen cejlonski državnik Solomon Bandaranaike, osnivač i vođa Partije slobode i premijer Cejlona od 1956. do 1959, kad je ubijen u atentatu. Zalagao se za ukidanje stranih vojnih baza, nacionalizaciju stranog kapitala i vanblokovsku spoljnu politiku. Na premijerskom položaju 1960. ga je, poslije pobjede na izborima, naslijedila udovica Sirimavo.
1902. – Rođen ruski političar Georgij Maksimilijanovič Maljenkov, koji je 1953. na položaju premijera naslijedio preminulog Josifa Staljina. U februaru 1955. dao je ostavku i postao jedan od potpredsjednika u vladi Nikolaja Bulganjina, a u junu 1957. smijenjen je s funkcije u vladi i isključen iz Politbiroa i Centralnog komiteta vladajuće Komunističke partije SSSR pod optužbom da je učestvovao u zavjeri za obaranje Nikite Hruščova.
1923. – Francuske i belgijske trupe ušle u Rursku oblast zbog pokušaja poražene NJemačke da izigra ugovor o otplati ratne štete u Prvom svjetskom ratu. Kad je Reparaciona komisija krajem 1922. konstatovala kašnjenje isporuke uglja na ime odštete Francuskoj i Belgiji, francuski premijer Rejmon Poenkare objavio je da će vojskom zaposjesti Rur i osigurati efikasnu naplatu ratne štete. Kriza je sporazumno riješena sredinom 1924, a u julu 1925. Francuzi su počeli da evakuišu trupe iz Rura.
1926. – Abdul Aziz ibn Saud postao kralj Heddžasa, čiji je naziv promijenio u Saudijska Arabija.
1935. – Rođen američki muzičar Elvis Aron Prisli, “kralj roka”, izuzetno popularan pedesetih i šezdesetih godina 20. vijeka. Prodao je više od 150 miliona ploča i glumio u dvadesetak filmova. Umro je 1977. od prekomjerne upotrebe alkohola i droge.
1942. – Rođen engleski fizičar Stiven Hoking, jedan od vodećih svjetskih naučnika 20. vijeka. Takvu reputaciju stekao je knjigom o porijeklu univerzuma “Kratka istorija vremena”, objavljenoj 1988.
1944. – U Veroni u Drugom svjetskom ratu počeo dvodnevni proces šestorici članova Velikog fašističkog vijeća – uključujući bivšeg šefa diplomatije Galeaca Šana, zeta diktatora Benita Musolinija, koji su pred slom fašističke Italije u Drugom svjetskom ratu izglasali nepovjerenje Musoliniju. Nacistička tajna služba je u posljednji čas pokušala da spase Šana, ali je akciju zaustavio Adolf Hitler i sva šestorica su strijeljana.
1959. – General Šarl de Gol postao prvi predsjednik Pete francuske republike.
1973. – Američki i sjevernovijetnamski pregovarači Henri Kisindžer i Le Duk To u Parizu obnovili pregovore o okončanju Vijetnamskog rata.
1976. – Umro kineski državnik Ču En Laj, jedan od najistaknutijih rukovodilaca Kineske revolucije, premijer od 1949. do smrti i šef diplomatije od 1949. do 1958. Revolucionarnoj studentskoj organizaciji “Probuđeno društvo”, iz koje je 1921. nastala Komunistička partija Kine, pristupio je 1919. Učestvovao je u stvaranju Crvene armije i u “Dugom maršu” 1934. i 1935. Decenijama je predstavljao Kinu na svjetskoj sceni, postavši jedan od najvećih pregovarača 20. vijeka. Opstao je u partijskom vrhu u nizu čistki, uključujući tzv. Kulturnu revoluciju, koje je provodio kineski predsjednik Mao Ce Tung.
1991. – Bankrotirala jedna od najvećih svjetskih aviokompanija – američki “Pan Am”.
1996. – Umro francuski državnik Fransoa Miteran, koji je kao prvi socijalista 1981. izabran za predsjednika Francuske. Tokom 14 godina, koliko je bio na položaju šefa države, nastojao je da Francusku učini motorom ujedinjene Evrope. U Drugom svjetskom ratu bio je jedan od vođa francuskog Pokreta otpora, a od 1971. vođa Socijalističke partije.
1996. – Zairski teretni avion srušio se na pijacu u glavnom gradu Zaira /Kinšasi/, usmrtivši oko 350 ljudi.
1998. – Akcije na berzama u DŽakarti strmoglavo pale, što je označilo početak velike privredne i finansijske krize u Indoneziji. Kriza je ubrzo zahvatila većinu ekonomija azijskih zemalja.
1998. – Arapski terorista Remzi Ahmed Jusef osuđen na doživotnu robiju, plus 240 godina zatvora, kao organizator podmetanja eksploziva 1993. u Svjetski trgovinski centar u NJujorku, kada je poginulo šest ljudi.
2012. – Umro Džeri Robinson, američki strip crtač i idejni tvorac lika negativca Džokera u stripovima o Betmenu.
Na području opštine Prnjavor u svim pravoslavnim hramovima rano jutros služene su liturgije, čime je počelo obilježavanje najradosnijeg hrišćanskog praznika Božića.
Liturgiju u Hramu Svetog velikomučenika Georgija u Prnjavoru služio je protojerej Duško Drinić, koji je u obraćanju vjernicima rekao da je Hristovo Rođenje prelomni događaj u istoriji svijeta.
“To je trenutak kada se Bog poistovijetio sa čovjekom, a ljudska priroda proslavljena i uzdignuta do samog božanskog prijestola. Zato je rođenje Hristovo neka vrsta stvaranja novog svijeta”, rekao je Drinić.
On je podsjetio da su rođenje sina Božijeg anđeli oglasili pjesmom “Slava na visini Bogu, na zemlji mir, među ljudima dobra volja”, čime je nagoviješteno da spasenje ljudi počinje izmirenjem neba i zemlje, izmirenjem Boga i čovjeka.
“Potreban nam je mir Božiji, onaj za koji se svakodnevno molimo na bogosluženjima, a posebno u ovim božićnim danima. Ne slučajno se o Božiću pozdravljamo sa `Mir Božiji, Hristos se rodi`. Neka Bog na ovaj sveti dan obasja vječnom svjetlošću i ljubavlju svako ljudsko srce, svaki dom i svaku porodicu”, rekao je protojerej Drinić.
Drinić je svim vjernicima poželio Božiji blagoslov i pozvao na međusobno uvažavanje.
Božić danas u Prnjavoru obilježavaju i Ukrajinci.
Sveštenik Crkve Preobraženja Gospodnjeg Orel Zakaljuk poručio je vjernicima da kao poklon Gospodu za dan njegovog rođenja donesu iskrenu vjeru i pokajanje.
“Poljubimo novorođenog Gospoda Boga svim srcem, umom i dušom. Kao što se Gospod nama približio obukavši se u prolaznu ljudsku narav tako smo i mi pozvani da se obučemo u Hrista i tako približimo Gospodu Bogu. Neka praznik rođenja Isusa Hrista svima nama bude na spasenje”, poručio je sveštenik Zakaljuk.
SRNA
U emisiji “Razgovor s povodom” koju emitujemo danas, 7. januara, od 08:00 časova, gost Radio Prnjavora je sveštenik prnjavorske parohije Radislav Nunić.
Sa ocem Nunićem razgovaramo o najradosnijem hrišćanskom prazniku, rođenju Isusa Hrista, Božiću koji 7.januara proslavljaju hrišćani koji se pridržavaju Julijanskog kalendara.
Emisiju ćemo reprizirati danas u popodnevnim časovima. Slušajte nas na 99,10 Fm, kao i na internetu, klikom na ovaj link: http://prnjavorlive.info/popup/
Redakcija Radio Prnjavora svim pripadnicima pravoslavne vjeroispovijesti čestita ovaj veliki praznik uz želju da ga provedu u porodičnoj sreći, miru i radosti.
“Mir Božiji, Hristos se rodi”.
Emisiju Razgovor s povodom realizovao je Goran Kovačević, pripremila i razgovarala Jovana Tošić.
(prnjavorlive.info)
Pravoslavni vjernici danas obilježavaju Badnji dan tradicionalnim unošenjem i paljenjem badnjaka, liturgijama u hramovima i porodičnim okupljanjem za posnom trpezom, pred najradosniji hrišćanski praznik Božić – praznik kojim se proslavlja rođenje Isusa Hrista.
Pripreme za ovaj praznik počinju 40 dana prije 7. januara Božićnim postom koji predstavlja pročišćenje duha i tijela, a ljudi se u Srbiji pozdravljaju rijčima “Hristos se rodi”, a otpozdravljaju sa “Vaistinu se rodi”.
Na Badnji dan se unose Badnjak i slama u kuću, priprema posna večera, peče pečenica i ide u crkvu na bdenje.
U praskozorje, pod udarcima sjekire, jedan se mladi hrast oprašta sa suncem. Siječe se sa tri udarca, tako da padne ka istoku.
Badnjak je simbol onog drveta, koje su, prema predanju, pastiri donijeli Josifu i Mariji, da založe vatru i zagriju pećinu u kojoj je rođen Isus.
Njegovo loženje je glavni dio ovog praznika, ali će badnjak od zore, do sumraka, ostati prislonjen uz kuću, i tek potom biti unet, uz posipanje žitom.
Badnjak se loži sa posebnim poštovanjem, i moli za zdravlje, sreću i mir.
Domaćice su pripremile prazničnu trpezu, posnu, a bogatu, da bi i nova godina bila bogata i plodna.
Badnjak gori do Božića, nagovještavajući novu svjetlost koju donosi vjera u novorođenog Hrista.
Podovi se posipaju slamom, baš kao u Vitlejemskoj pećini, djeca pijuču, da bi se živina množila i umolilo blagostanje.
U ovim običajima leži pronalaženje smisla praznika Hristovog rođenja. Nije sve u trpezi i jelu, jer se sve to može spremiti bilo koji dan. Bitno je da se ovaj praznik provede u svom domaćinstvu u krugu porodice, sa radošću i ljubavlju.
I dok se u domovima pali svijeća, kao simbol Isusove svjetlosti koju je donio svetu, ove su večeri sokaci i ulice pusti.
Ne idite u goste!
Ne ide se u goste, niti se išta uzima od drugih. Praznuje se u porodici, a svi običaji upućuju na ljubav, praštanje i težnju da se sve svađe prekinu.
Već u nedjelju, pozdravljajući Božić, upravo ćemo to reći jedni drugima: Mir božji, Hristos se rodi.
Obavezno razbijte orah!
Svaki ukućanin treba da razbije ljusku jednog oraha, a plod unutra će mu otkriti kakva ga budućnost čeka sve do sledećeg Božića.
Ako je jezgro oraha zdravo i jedro, biće dobra godina onome ko ga je polomio, ako ne, veruje se da te cijele godine neće imati sreće i da će ga skoliti neka bolest.
Orahe bi trebalo baciti i u ćoškove prostorije dok traje Badnja večera, jer u nekim mestima važe za “mamac” za lošu energiju i zle sile, i tako štite porodicu od svega lošeg na ovaj dan.
Ta divna melodija ljudskih glasova potiče iz dirigentske palice jereja Radislava Nunića, koji je vođa Srpskog crkvenog pjevačkog društva ’’Sveti Georgije’’ osnovanog pri hramu Svetog velikumučenika Georgija u Prnjavoru. Jerej Nunić bio je naš sagovornik, od koga smo saznali više o crkvenom horu, počecima aktivnosti, prvoj audiciji, uslovima koji se moraju ispuniti da biste postali član, kao i šta je to cilj crkvenog pjevačkog društva i koje su obaveze članova hora.
– Počeci crkvenog hora bili su skromni, prva audicija održana je 26 novembra 2011. godine na praznik Svetog Jovana Zlatoustog. Sjećam se da je bilo veoma hladno, vani je padao snijeg, ali to nije spriječilo zainteresovane da dođu u velikom broju. Okupili smo u maloj prostoriji, nije bilo dovoljno mjesta za sve zainteresovane članove, ali je bila ispunjena toplotom i iskrenim emocijama. Sve je bilo veoma skromno, nismo imali ni instrument, ali taj ambijent i sami početak imao je svoju toplotu i za tu prvu audiciju sve članove hora vežu lijepe uspomene, kaže otac Nunić.
Upis novih članova tradicionalno se obavlja jednom godišnje, to je praksa koje je nastala iz potrebe, jer postoje periodi tokom godine kada članovi odlaze, posebno kada dođe jesenje doba, i studenti krenu na fakultete.
Ove godine audicija će biti održana krajem decembra, i trajaće čitav januar 2019.godine. To je period zimskog raspusta, kada omladina ima više vremena da se posveti vanškolskim aktivnostima i crkvenom horu.
– Uslov za učestvovanje na audiciji je postojanje muzičkog sluha. Godine nisu bitne. Mi nismo akademski hor, ne tražimo ljude koji su školovani muzičari i briljantni u pjevanju, nego odgovorne ljude, koji imaju ljubav prema tome što mi radimo, koji će to shvatiti ozbiljno i pratiti probe. Muzički sluh je osnova, a mi kasnije glasovne sposobnosti klasiramo po prirodi glasa. Sopran i alt za žene, tenor i bariton za muškarce. Kada se dođe na audiciju mi pjevača usmjerimo u njegovu grupu, i on nastavlja da prati program u rodu koji mu je Bogom dan, objašnjava Nunić.
Hor je registrovan kao pjevačko društvo, ali ima i šire obaveze od pjevanja u crkvi.
– Društvo ima cilj da njeguje srpsku pravoslavnu duhovnu muziku, da odgovara na bogosluženjima Pravoslavne crkve i da radi na duhovnom , umjetničkom i kulturnom uzdizanju kako svojih članova, tako i publike. Našom pjesmom pokušavamo da oplemenimo dušu čovjeka i ostavimo pozitivan uticaj na društvo, donesemo pozitivne smjernice u životu. Samim tim to je izazov kao i povod da, i pored pjevanja na liturgijama, uključimo se u muzičku scenu našeg društva i našeg mjesta gdje živimo, kaže Nunić i dodaje da Prnjavorčani posebno cijene i vole pjesme koje su nastale na temu narodnih melodija, što je prijatno osjećanje za sve članove hora, jer njeguju tradiciju srpskog naroda.
Na repertoaru hora pored crkvenih pjesama nalaze se i kompozicije domaćih kompozitora, Kornelija Stankovića, Stevana Mokranjca, Marka Tajčevića.
– Repertoar takođe obuhvata i niz svjetovnih kompozicija domaćih i stranih autora. Srpsko pjevačko crkveno društvo ’’Sveti Georgije’’ Prnjavor od 2017. godine je i organizator muzičke manifestacije pod nazivom ’’Prnjavorske horske svečanosti’’ gdje se okupljaju horovi i ljubitelji horskog pjevanja i drago mi je da su se građani Prnjavora oduševili i ovogodišnjim nastupima i sa nestrpljenjem čekaju iduću godinu, kaže otac Nunić.
Tokom sedam godina postojanja crkveni hor je imao brojne nastupe, na kojima je osvajao razna priznanja.
-Izdvojio bih učešće na festivalu “Majske svečanosti” 2016.godine u Bijeljini. Hor je na festivalu osvojio zlatnu medalju u kategoriji crkvenih horova, a to je bilo nešto što prije toga nikad nije zabilježeno u istoriji horskog pjevanja u Prnjavoru, objašnjava Nunić.
Dajana Bašić, učenica je trećeg razreda prnjavorske Gimnazije i prije nekoliko mjeseci priključila se Srpskom pjevačkom crkvenom društvu ’’Sveti Georgije’’.
– Otac Radislav mi je predložio da se pridružim horu jer je znao da volim muziku i da se bavim pjevanjem. Nakon što sam pogledala jednu probu, svidjelo mi se pjevanje, ljudi, sama atmosfeta i odlučila sam se pridružiti horu. Pored lijepog pjevanja, mi se družimo i sklapamo nova prijateljstva, kaže Dajana.
Dejan Cvijanović je sticajem okolnosti saznao je da su horu potrebni muški glasovi. Na poziv prijatelja došao je na probu i od te prve probe prošle su tri godine od kada je redovan član.
– Ako čovjek ima volju i želju ništa nije teško, kada neko propusti probu niko mu ne zamjeri, probe nisu zahtjevne, mada sve zavisi koju kompoziciju vježbamo. Na mene je najveći utisak ostavio doživljaj i nastup u Bijeljini, ne samo zbog zlatne medalje, već čitav ambijent i posebna atmosfera. Svaki nastup i putovanje je posebno, objašnjava Dejan i kroz osmijeh kaže da poziva sve ljude da dođu na audiciju.
Ljubica Moravac je nastavnica muzičke kulture u Osnovnoj školi ”Nikola Tesla” u Prnjavoru i Osnovnoj školi ”Meša Selimović” u Lišnjoj i članica hora od 2013. godine. Ljubica pomaže ocu Radislavu pri izvođenju proba i diriguje kada otac služi liturgiju.
-Mnogi još nisu dovoljno upoznati sa crkvenom muzikom, mi to pokušavamo da promijenimo, i mislim da se vide rezultati našeg zalaganja. Pozvala bih sve koji imaju ljubav prema crkvi i duhovnoj muzici da nam se pridruže, ko god voli da pjeva, neka bar proba, vjerovatno će im se svidjeti, kao i svima nama koji smo u horu. Ako se nešto voli, uvijek se može naći vremena da se to i postigne, kaže Ljubica.
– Crkva daje ritam i temo života svijetu, a ne obrnuto. Za naše podneblje još ima nade, a na nama sveštenicima je da pomognemo našoj omladini da izaberu ono što je dobro za njih. Crkva ne nameće obaveze, stege, smetnje životu, ne uskraćujemo ljude ljepote života. Često u modernim vremenima prva asocijacija na crkvu je obaveza, primoravanje, bilo na post, molitve, što nije istina. Isto važi i za pjevanje u crkvenom horu. Niko od 34 člana hora ne shvata pjevanje u horu kao neku obavezu ili moranje. To je sloboda, radost života, i tako treba da bude, tako treba da doživi čovjek život u crkvi. U jednoj slobodnoj zajednici, bez bilo kakve prislile, gdje se osjeća prijatno u zagrljaju Božijem, gdje mu je lijepo i jednostavno rečeno, gdje je okružen pozitivnim ljudima, kaže jerej Nunić.
Na osnovu rasploživih podataka, svečano horsko pjevanje u prnjavorskom hramu pominje se još krajem 19. vijeka. Prvo pjevačko društvo osnovano pri hramu Svetog velikumučenika Georgija nosilo je naziv “Nada”.
Drugi svjetski rat uticao je na sudbinu horskog pjevanja, koje je vremenom prestalo da se obavlja na bogosluženjima. Zalaganjem parohijskih sveštenika uz blagoslov Njegovog preosveštenstva episkopa banjalučkog Jefrema, a na inicijativu starješine hrama protojereja Duška Drinića, nakon više od pola vijeka obnovljen je rad mješovitog hora.
(Naš Zavičaj-Jovana Tošić)
Prema kalendaru Srpske pravoslavne crkve, danas se obilježava Tucindan – dan kada se priprema božićna pečenica.
Na Tucindan se kolje prase ili jagnje, koje će se peći na Badnji dan, a jesti za Božić.
Za pečenicu se obično kolje prase ili jagnje, a uz to neko još kolje i priprema pečenu ćurku, gusku ili kokoš. Običaj vezan za klanje pečenice, ostao je vjerovatno iz stranih mnogobožačkih vremena, vezan za žrtvoprinošenje. Crkva ga je prihvatila i blagoslovila, jer poslije Božićnog posta, koji traje šest nedjelja, jača hrana dobro dođe, pogotovo što su tada izuzetno jaki mrazevi i zime.
Na Tucindan, prema narodnom vjerovanju, djecu ne valja tući, jer će, inače, cijele godine biti nevaljala i bolešljiva.
Dragoslav Šekularac, druga Zvezdina zvijezda i bivši fudbalski reprezentativac Jugoslavije, preminuo je u 81. godini.
Čovjek koji se igrao loptom, koji je sa njom mogao da uradi gotovo sve, otišao je sa ovog svijeta, u kome je sa pravom stao u red nezaboravnih i posebnih.
Već sa 16 godina zabilježio je i prvi nastup u crveno-bijelom, a godinu dana kasnije i u reprezentativnom dresu, što samo govori o talentu koji je bio uočljiv još tada. Šeki je sa loptom mogao sve, ili tačnije, mnogo više nego što su to drugi umjeli. Za Crvenu zvezdu je od 1955. do 1969. godine nastupao 460 puta i postigao 159 golova, osvojio sedam titula i pet kupova,
– Igrao sam stotine utakmica, ali mi je najbolja utakmica u životu bila protiv Štutgarta. Pobijedili smo sa 4:2, a meni je sve uspjevalo. Sjećate se onog prebacivanja preko glave, pa kroz noge, pa mog nestašluka da izađem na atletsku stazu, da sjednem, dođem do golmana, razgovaram sa njim. Mogu da kažem da je igrač koji me je čuvao napustio fudbal poslije toga. U dresu sa državnim grbom pamtim pobjedu protiv Engleza od 5:0, pa srebro na Evropskom prvenstvu u Francuskoj, moj najljepši gol u karijeri protiv Južne Koreje, pa druženje sa Galićem, Kostićem i Milutinovićem. Vrijeme se ne može vratiti, ali ću se zauvijek sjećati svega što sam doživio u fudbalu – pričao Šekularac.
A priča o njemu je bilo i biće. “Šeki” nije bio bilo ko u našem fudbalu. Ni u našem, ni u svjetskom.
Odlazak druge Zvezdine zvijezde zato će biti bolan mnogima, ali će biti i povod da mlađi nauče nešto o njegovim majstorijama, a i ljubavi prema klubu, kome je ostao vjeran do posljednjeg dana, u koji je ugradio sebe i svoj talenat.
(Blic)
