Ne pristajemo da prihvatimo ono što neki, bilo ko da su, zlonamerno, pa neka bude i ne poznajući nas, kažu da smo najgori i da nismo čovekoljubivi, poručio je sinoć patrijarh srpski Porfirije.
Obraćajući se pravoslavnim vjernicima u Hramu Svetog Save, a nakon molebana koji je održan u okviru obilježavanja slave grada Beograda- Spasovdana, Porfirije je poručio da takve tvrdnje pojedinih nisu u skladu sa našom pravoslavnom verom.
“Ne pristajemo na to ne zato što mislimo da smo bolji od drugih, nego zato što znamo da nas je Gospod obezgraničio, zato što u njega verujemo verom Jevanđeljskom govoreći uvek: ”Verujem Gospode, pomozi mome neverju, ali uzdamo se u tebe slabi i nemoćni, uzdamo se u tvoju ljubav”“, rekao je Porfirije.
Patrijarh je poručio da je jučerašnjom litijom i okupljanjem pod kriptom hrama našeg rodonačelnika Svetog Save, srpski narod pokazao da zna ko je, odakle je i kuda ide.
“Nije nama potrebno da nam bilo ko objašnjava, jer mi znamo svoje ime i prezime, ko su nam otac i majka, znamo ko su naši preci i svetitelji. Znamo pod čijim hramom smo se našli i znamo da je naše ime i prezime Rastko Nemanjić”, rekao je Porfirije.
Kaže da je to ime našeg zastupnika pred Bogom i dodao da je Rastka uobličio Hrist, a da je Sveti Sava uobličio naš narod.
Ističe i da nije slučajno što je pre 800 godina, upravo na Spasovdan, Sveti Sava u Žiči održao svoju bjesedu i da je tada srpski narod razumio “Hristovu reč”.
“Mi smo razumeli da hoćemo da budemo jedno sa Hristom, da hoćemo da budemo jedno sa sobom, da hoćemo da budemo jedno svi”, naveo je Porfirije.
Poručio je da su svi umorni od podjela, ružnih riječi i loših vijesti i dodao da je uvjeren da ima milijardu puta više lijepih vijesti od onih loši, jer, kaže, “znamo da smo Hristovi”.
Porfirije je naveo da su u današnjoj litiji i molebanu prisustvovali iguman manastira Hilandar otac Metodije i iguman Studenički otac Tihon.
Zamolio je sve igumane da se mole za srpski narod, da se mole za Beograd i čitav svijet.
“Da se mole da ovaj grad uvek, kao što na grbu ima otvorenu kapiju, ima za sve ne samo otvorene kapije, već i otvorena srca i duše, da svi koji u ovaj grad dođu osete se da su domaći. Da svi ljudi nezavisno od toga kako se mole, kom narodu pripadaju osete ne samo da su dobrodošli, nego i da su naša braća, a da isto tako svaki sukob i nevolja krene putem umanjenja”, zaključio je Porfirije.
Njegova svetost patrijarh srpski Porfirije sinoć je ulicama Beograda predvodio Spasovdansku litiju, u kojoj su učestvovali predstavnici grada, sveštenici i građani.
Uz oglašavanje zvona u svim gradskim crkvama, litija je krenula u 19.00 časova od Ulice admirala Geprata, pa se potom kretala ulicama Kneza Miloša i Kralja Milana, preko Slavije i dalje Bulevarom oslobođenja do hrama Svetog Save na Vračaru.
U ovom najvećem pravoslavnom hramu na Balkanu služen je moleban za Beograd i njegove stanovnike, prenose beogradski mediji.
Zbog epidemije virusa korona, građani su u litiji podijeljeni u grupe i zamoljeni da nose zaštitne maske. Mošti Svete Petke i despota Stefana Lazarevića nošene su kroz litiju, kao i izvorni barjak Grada Beograda, a na Trgu Slavija puštena je srpska himna “Bože pravde”.
Ovogodišnji domaćin slave je gradonačelnik Zoran Radojičić.
Grad je kao svoju krsnu slavu uzeo Vaznesenje Gospodnje – Spasovdan od kada je despot Stefan Lazarević 1403. godine ustoličio Beograd kao prijestonicu, u čast obnove i napretka.
Formu slavskog obreda uobličio je 1862. godine mitropolit beogradski Mihailo Jovanović, tada i poglavar Crkve Kneževine Srbije, na čiji je prijedlog, upućen knezu Mihailu Obrenoviću, 1863. godine sagrađena Vaznesenjska crkva, koja je uspjela je da sačuva originalni barjak Uprave grada.
Spasovdan je pokretni praznik, ali se uvijek praznuje u četvrtak, 40 dana poslije Vaskrsa, a deset dana prije Duhova.
Koliki mu je značaj oduvijek narod davao vidi se po tome što je najveći istorijsko-pravni dokument srpske srednjovekovne države, čuveni Dušanov zakonik, obnarodovan na Spasovdan 1349, a dopunjen, takođe, na Spasovdan 1354. godine.
