Uprkos tome što većina nas koristi plastične posude, američki stručnjaci ističu da mnoge od njih sadrže opasne hemikalije, i da vremenom mogu da postanu prava legla bakterija.
Ukratko, “najveći rizik predstavlja bakterijska kontaminacija”, navodi doktor Rolf Halden sa Univerziteta u Arizoni.
“Veliki broj posuda namijenjen je jednokratnoj upotrebi i najčešće nije dizajniran za lako čišćenje, sto znači da što ga duže upotrebljavate, to su veće šanse da će se mikroorganizmi namnožiti do te mjere da će proizvod postati opasan”, dodaje Halden.
Na primjer, plastične flaše moguće je efikasno očistiti jedino tako što bi se u grlo sipala ključala voda, ali na taj način bi se boca ujedno oštetila.
U jednom kanadskom istraživanju iz 2002. godine ispitivan je kvalitet vode u plastičnim flašama učenika osnovnih škola. Ispostavilo se da je dvije trećine uzoraka imalo toliko bakterija da su bili proglašeni nepogodnim za upotrebu. Tome je dodatno doprinijela činjenica da su mnoga djeca iznova punila boce koje prethodno nisu bile oprane.
Ali, šta je sa standardim plastičnim posudama koje se mogu naći u skoro svakom domaćinstvu?
Stručnjaci ističu da ni one nisu bezbjedne za upotrebu jer hemikalije koje ulaze u njihov sastav mogu prodrijeti u hranu, naročito ako ih perete u mašini za sudove, zagrijavate u njima hranu u mikrotalasnoj pećnici ili ih ostavljate izložene suncu tokom dužeg vremenskog perioda.
Najbolje bi bilo provjeriti oznake na PET ambalaži i držati posude na optimalnoj temperaturi.
