Sutra se navršava 12 godina od smrti bivšeg predsjednika Srbije i Savezne Republike Jugoslavije Slobodana Miloševića, koji je umro od infarkta u svojoj ćeliji u pritvoru Haškog tribunala.
Više od jedne decenije dugu vladavinu Milošević je počeo govorom 28. juna 1989. godine na Gazimestanu na Kosovu, na proslavi 600 godina od Kosovske bitke, kojoj je prisustvovalo oko milion ljudi. Kosovskim Srbima je tada poručio “Niko ne sme da vas bije”.
Bio je neprikosnoveni lider vladajuće Socijalističke partije Srbije /SPS/, dva puta predsjednik Srbije, a potom predsjednik SR Jugoslavije.
Desetogodišnja vladavina Slobodana Miloševića završena je 2000. godine pobjedom kandidata udružene Demokratske opozicije Srbije /DOS/ Vojislava Koštunice na izborima za predsjednika SR Jugoslavije.
Poslije pobjede DOS-a 24. septembra 2000. godine, ne želeći da prizna poraz SPS i njen lider izazvali su krizu koja je okončana 5. oktobra poslije masovnih demonstracija građana širom Srbije.
Milošević je uhapšen 1. aprila 2001. zbog zloupotrebe službenog položaja.
Za vrijeme NATO bombardovanja SRJ u maju 1999. Haški tribunal je podigao optužnicu protiv Miloševića zbog zločina tokom sukoba na Kosovu, a dvije godine kasnije optužnicu zbog zločina u Hrvatskoj. Krajem 2001. optužen je i za genocid nad muslimanima i Hrvatima u BiH.
Haškom tribunalu je izručen 28. juna 2001. na osnovu Uredbe Vlade Srbije. Suđenje Miloševiću u Hagu je počelo 12. februara 2002. godine, a umro je četiri godine kasnije.
Tijelo Slobodana Miloševića dopremljeno je iz Haga u Beograd 15. marta 2006. godine, a narednog dana hiljade ljudi prošle su pored njegovog kovčega koji je bio izložen u Muzeju “25. maj”, u okviru muzejskog kompleksa u beogradskom naselju Dedinje.
Milošević je sahranjen u dvorištu porodične kuće supruge Mirjane Marković u Požarevcu, bez državnih počasti, jer to nisu dozvolile gradske i državne vlasti.
Sahrani nije prisustvovao niko od članova najuže porodice, koji u to vrijeme nisu bili u Srbiji, jer, kako su tvrdili, nisu dobili dovoljne garancije za svoju bezbjednost.
Uz smrt Slobodana Miloševića i danas se vežu najrazličitije priče, kao što je ona da nije umro ujutru 11. marta 2006. godine, nego da je ubijen dan ranije u pritvorskoj ćeliji.
To se potkrepljuje pričom da je u njegovom tijelu nađen lijek koji izaziva stanje potpune obamrlosti, neke vrste dubokog sna – nalik smrti, kao i da niko nikada nije htio da ekshumira njegovo tijelo kako bi se demantovale sve brojne teorije zavjere.
Mediji su pisali da je uzrok Miloševićeve smrti bio infarkt, utvrđen dan kasnije, poslije izvršene obdukcije u kojoj su, pored holandskih ljekara, učestvovali i ruski i patolozi sa Vojnomedicinske akademije iz Beograda, pukovnici Srbislav Ilić i Ivica Milosavljević.
Holandski zatvorski ljekar je dvije nedjelje prije smrti u krvi Miloševića našao trag lijeka “rifampicin”, koji snižava efekat lijekova protiv visokog pritiska koje je Milošević koristio.
Toksikološko supervještačenje Instituta za sudsku medicinu Univerziteta u Bonu je otkrilo prisustvo još jednog lijeka “droperidola”, koji prema objašnjenju farmaceuta spada u grupu antipsihotika, koji ljudski organizam može dovesti u stanje potpune obamrlosti, neke vrste dubokog sna – nalik smrti.
Zbog svega ovog su se pojavile i teorije zavjere da je Milošević u stvar živ i da je prebačen na neku tajnu lokaciju.
